|
|
کیفیت تعامل معرفت عقلی و عرفانی در معرفتشناسی صدرا
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حقی علی ,حسینی سیده سمیه
|
منبع
|
آموزه هاي فلسفه اسلامي - 1393 - شماره : 14 - صفحه:23 -36
|
|
|
چکیده
|
معرفت عقلی و عرفانی تفاوتهایی در روش رسیدن به معرفت دارند؛ یکی از استدلال عقلی بهره میگیرد و دیگری از شهود و مکاشفه. با این حال، این دو جدا از هم نیستند و با یکدیگر تعامل دارند. از نگاه صدرا مجرد شهود بدون برهان کافی نیست و از طرفی آنچه راوی با برهان بدان دست یافته بود، با چشم شهود مکاشفه کرده است. از سویی، عقل از دریافت کنه حقیقتِ اشیا ناتوان است و با عرفان میتوان به دریافت آن نایل شد. از سوی دیگر، عقلِ خالص منکر کشف و شهود نیست و برای کشف درست از نادرست میتواند ملاک و معیار باشد. به نظر میرسد معرفتشناسی صدرایی در همه حوزههای آن در هم تنیدگیِ زیادی با مسیله وحدت عاقل و معقول دارد. ملاصدرا با تلفیق این نظریه با اشتدادِ وجودشناختی نفس در فرایند حرکت جوهری، مدعی وجود تعامل حداکثری بین معرفت عقلی و شهودی است.
|
کلیدواژه
|
معرفت عقلی ,معرفت عرفانی ,علم حصولی ,علم حضوری ,ملاصدرا
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشجوی دکتری حکمت متعالیه پردیس بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
|
پست الکترونیکی
|
somauehhoseuni@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|