چالش ذاتی یا فعلی بودن اراده خدا از دیدگاه امام رضا طبق تفسیر فلسفی ملاصدرا همراه با نقادی نظریه علامه طباطبایی در این زمینه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
احمدی اسماء ,صیدی محمود
|
|
منبع
|
آموزه هاي فلسفه اسلامي - 1398 - دوره : 14 - شماره : 25 - صفحه:67 -84
|
|
چکیده
|
یکی از مسائل مهم در مبانی کلامی شیعی، صفات الهی است که در آیات متعدد قرآنی، با اسماء و صفات گوناگونی از آن یاد شده است. با توجه به براهین عقلی و احادیث نقلی، صفات الهی عین ذات او هستند و تفاوت آن‌ها مفهومی است. ولی مسئله این است که در چند حدیث منقول از امام رضاu ، اراده، صفتی فعلی دانسته می‌شود. ملاصدرا با ارائه تفسیری فلسفی کلامی از این احادیث، آن‌ها را با ذاتی بودن صفات خداوند در تنافی نمی‌داند؛ ولی از نظر علامه طباطبایی، این احادیث در فعلی بودن صفت اراده صراحت دارند. در پژوهش حاضر با استفاده از تحلیل‌های فلسفی کلامی از این احادیث و کمک‌گیری از احادیث دیگر امام رضاu اثبات می‌شود که این احادیث با ذاتی بودن صفت اراده در تناقض نمی‌باشد و تفسیر علامه طباطبایی از آن‌ها صحیح به نظر نمی‌رسد.
|
|
کلیدواژه
|
اراده، خداوند، امام رضا، ملاصدرا، علامه طباطبایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه قم, ایران, دانشگاه شاهد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m.saidiy@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|