جایگاه نظریۀ فقر وجودی معلول در تبیین خداشناسی فطری ملاصدرا در آیۀ فطرت
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ارشد ریاحی علی ,زمانی مائده
|
|
منبع
|
آموزه هاي فلسفه اسلامي - 1398 - دوره : 14 - شماره : 25 - صفحه:3 -22
|
|
چکیده
|
در میان براهین اثبات خدا، دلیل فطرت از مهم‌ترین دلایل خداشناسی است که بر فطری بودن معرفت به خداوند در جمیع مخلوقات (به خصوص انسان) دلالت دارد. یکی از صریح‌ترین آیات قرآن در دلالت بر خداشناسی فطری، آیۀ 30 سورۀ روم است. این آیه از عجین بودن ساختار وجود انسان با شناخت خداوند خبر می‌دهد. ملاصدرا با الهام از قرآن و حدیث و با بهره‌گیری از مبانی عقلی و فلسفی خود، این گزاره دینی را مستدل کرده است. در این پژوهش سعی شده است به روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر آراء ملاصدرا، تبیین فلسفی او از خداشناسی فطری تحلیل گردد تا جایگاه نظریۀ فقر وجودی معلول در بیان وی معلوم شود. ملاصدرا با تکیه بر اصل اضافه اشراقی ممکنات به واجب، تحلیلی وجودشناختی از این آموزه قرآنی ارائه داده است که بر اساس آن، حضور مخلوقات نزد خداوند و حضور خداوند نزد جمیع مخلوقات اثبات می‌شود. بر اساس تبیین وجودشناختی خداشناسی فطری نیز تلازم بین فقر وجودی و علم حضوری مخلوقات به خداوند و چگونگی دلالت آیۀ فطرت بر سیر خودشناسی به خداشناسی به دست می‌آید.
|
|
کلیدواژه
|
خداشناسی فطری، ملاصدرا، فقر وجودی، علم حضوری، آیه فطرت
|
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, ایران, , ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mahizamani927@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|