ارائه الگویی جهت ارزیابی حکمرانی خوب شهری (شهرداری منطقه 10 تهران)

با سرعت گرفتن روند شهرنشینی در ایران و افزایش جمعیت شهری خصوصاً در کلانشهر تهران، شاهد بالا رفتن میزان مطالبات شهروندان خواهیم بود. بنابراین درک محیط و آشنایی با متغیرهای محیطی موضوعی است که نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود.عدم توجه به ظرفیت شهرها و عدم توجه به وضعیت هر متغیر تاثیرگذار، منجر به بروز مسائل و مشکلاتی فراگیر مانند فقر، بیکاری، تورم، آلودگی محیط زیست،نابودی زیرساختها و تعارض می شود و نحوه اداره سیاسی، مدیریت منابع اجتماعی و اقتصادی، تدوین سیاست های اجرایی، برنامه ریزی شهری و غیره در شهررا متاثر می نماید.معمولا مدیران برای مواجهه و رفع این آثار منفی از رویکرد تصمیم گیری متمرکز بهره برده و سعی بر کنترل شرایط خواهند داشت که این موضوع ، زمینه بروز مسائلی جدیدتر را فراهم می‌آورد. لذا مدیریت شهری باید به دنبال راهکارهای اساسی برای حل مشکلات و معضلات شهری باشد.از این رو مفهوم حکمرانی خوب شهری به عنوان پارادایمی در مدیریت شهرها معرفی می شودوطی آن دولت، شهروندان و نهادهای خصوصی در یک جریان افقی و فرابخشی به مشارکت می پردازند. سیستم شاخص های حکمرانی خوب شهری مبتنی بر 7 اصل کلیدی است که عبارتند از: پایداری،کارایی، برابری، مشارکت، پاسخگویی وحسابرسی ، امنیت وتمرکز زدایی. در این تحقیق؛ سعی شده است با تعیین و معرفی شاخص های حکمرانی خوب شهری، نسبت به ارائه الگویی جهت ارزیابی این شاخص ها اقدام نماید و با ارائه پیشنهادهایی در جهت هر چه بالا بردن سطح آنها برای بهبود و بهینه کردن عملکرد وضعیت فعلی اهتمام ورزد.

A Model of Good Urban Governance Evaluation

By the increasing development of urbanization in Iran and the urban population increase namely in Tehran Metropolis, we are faced with the increase of citizens demands. Thus, we cannot ignore environment and familiarity with the environment variables, The lack of consideration of cities capacity, the lack of consideration of the condition of each effective variable lead into some problems including poverty, unemployment, inflation, environment pollution, destruction of infrastructures and conflict. Also, they influence the political management, social and economic resources management, formulation of executive policies, urban planning and etc. Normally managers take centralized decision making approach to eliminate the negative effects and try to control the conditions and this issue creates new challenges. Therefore, urban management should consider basic solutions to urban problems. Thus, good urban governance is introduced as a paradigm in cities management in which the government, citizens and private sectors participate in a horizontal and super department process. The criteria of good urban governance are based on 7 key principles including: sustainability, efficiency, equity, participation, responsiveness and accountability, security and decentralization. The present study determined and introduced good urban governance indices and presented a model of evaluation of the indices , Then, some recommendations were proposed to increase the indices to improve and optimize the current condition performance.