اندازه‌گیری عملکرد کلی واحدهای تصمیم‌گیری: کاربرد در توزیع بار در میان کشورهای عضو ناتو

تحلیل پوششی داده‌ها در ارزیابی کارایی نسبی واحدهای تصمیم‌گیری دارای چندین خروجی و چندین ورودی، بسیار سودمند بوده است. مدل‌های متعارف تحلیل پوششی داده‌ها برای اندازه‌گیری عملکرد واحدهای تصمیم‌گیری فقط دیدگاه خوشبینانه را در نظر می‌گیرند؛ به عبارتی برای هر واحد تصمیم‌گیری تحت ارزیابی، یک مجموعه از مطلوب‌ترین وزن‌ها را انتخاب می‌کنند. مدل‌های دیگری وجود دارد که کارایی یک واحد تصمیم‌گیری را از دیدگاه بدبینانه اندازه‌گیری می‌کنند. این مدل‌ها عملکرد هر واحد تصمیم‌گیری تحت ارزیابی را با استفاده از یک مجموعه از نامطلوب‌ترین وزن‌ها اندازه‌گیری می‌کنند.در این مقاله برای اندازه‌گیری عملکرد کلی واحدهای تصمیم‌گیری پیشنهاد می‌شود که هر دو کارایی را در قالب یک بازه ادغام کنیم و مدل‌های تحلیل پوششی داده‌های پیشنهادی برای اندازه‌گیری کارایی را مدل‌های کراندار می‌نامیم. رویکرد پیشنهادی با استفاده از یک مثال عددی مقایسه خواهد شد. یک مثال دیگر نیز در مورد سنجش توزیع بار در میان کشورهای عضو ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) ارایه خواهد شد تا مزایا، سادگی و سودمندی آن را در موقعیت‌های زندگی واقعی نشان دهد.