محیط‌های حامی استقلال و عجین شدن با شغل در بین کارمندان دانشگاه تهران: نقش واسطه‌ای نیازهای روانی اساسی

چکیدهشناسایی علل و پیامدهای عجین شدن با شغل برای مدیران بسیار مهم است و یکی از اهداف غایی مدیریت رفتار سازمانی است؛ چرا که به‌عنوان یک بازخور، متغیر مهمی در جهت افزایش اثربخشی سازمان است. با توجه به اهمیت انگیزش درونی در عجین شدن با شغل، ضروری است که این مفهوم با یک نظریه انگیزشی همچون نظریه خود تعیین‌گری تبیین شود. این نظریه بیان می‌کند که محیط‌های کاری که اجازه برآورده شدن نیازهای روانی اساسی را می‌دهند، موجب تسهیل عجین شدن با شغل می‌شوند.پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های همبستگی با استفاده از روش‌های مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش تمام‌ کارمندان دانشگاه تهران می‌باشند که 113 نفر از آنها به صورت تصادفی به‌عنوان نمونه انتخاب شده‌‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که محیط‌های حامی استقلال، اثر معناداری (6/0) بر برآورده شدن نیازهای روانی دارند. همچنین برآورده شدن نیازهای روانی اثر مستقیم معناداری (54/0) بر عجین شدن با شغل دارند. علاوه بر آن معناداری اثر غیر مستقیم حمایت از استقلال بر عجین شدن با شغل (33/0) نیز نشانگر نقش واسطه‌ای برآوردن شدن نیازهای روانی در ارتباط بین این دو متغیر است .واژه‌های کلیدی: نظریه خود تعیین‌گری، محیط‌های حامی استقلال، نیازهای روانی اساسی، عجین شدن با شغل.