بررسی پیش‌نیازهای کارآفرینی سازمانی در شرکت‌های بزرگ خصوصی ایرانی

صاحبنظران، دوران معاصر را عصر انقلاب جهانی نوآوری دانسته‌اند و معتقدند امروزه نوآروی و کارآفرینی عامل اصلی ارزش‌آفرینی به حساب می‌آید. تاثیر فعالیت‌های کارآفرینانۀ سازمانی در موفقیت شرکت‌ها، محققان را به سمت عوامل سازمانی مشوق و یا جلوگیری‌کننده از این فعالیت‌ها جذب کرده است. (guth and ginsberg 1990)(guth and ginsberg 1990)سازمان‌های ایرانی نیز مانند سایر سازمان‌ها در سراسر دنیا، در محیط و شرایط پیچیده‌ای به سر می‌برند و نیاز روز‌افزون به نوآوری و کارآفرینی در آنها مشاهده می‌شود. اما آیا عوامل پیشران کارآفرینی سازمانی در شرکت‌های ایرانی با عوامل شناسایی شده در سایر کشورهای جهان همخوانی دارد؟ مدیران ارشد و میانی شرکت‌های بزرگ ایرانی برای پیاده‌سازی کارآفرینی سازمانی در شرکت‌های خور با چه عواملی رو به رو هستند؟ این عوامل تا چه اندازه با عوامل موجود در ادبیات این حوزه همخوانی دارد؟ این پژوهش، ضمن انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساختار یافته با 14 مدیر ارشد و میانی از 10 شرکت بزرگ خصوصی ایرانی و استفاده از روش تحلیل محتوا، سعی در شناسایی عوامل اثرگذار بر پیاده‌سازی کارآفرینی سازمانی در شرکت‌های بزرگ خصوصی ایرانی داشته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد مهم‌ترین و زیربنایی‌ترین مانع برون سازمانی در این راستا عدم وجود برنامۀ جامع توسعۀ صنعت در کشور می‌باشد. همچنین در خصوص عوامل درون سازمانی، اصلی‌ترین عامل متمایز‌کنندۀ شرکت‌های مورد مطالعه در این پژوهش با سایر پژوهش‌های موجود در ادبیات، عامل »استقلال مدیریت از مالک و کارآفرین « می‌باشد که شاید بتوان آن را مهم‌ترین یافتۀ این تحقیق دانست.

Exploring Corporate Entrepreneurship Antecedents in Iranian Large Private Organizations

Scholars name the current era as the global revolution of innovation and believe that innovation and entrepreneurship today are the main factors of value creation. The impact of entrepreneurial activities on companies #39; success has attracted researchers to motivating or restrictive factors. Iranian organizations, like other organizations around the world, are presented with complicated environments and conditions, and there is a growing need for innovation and entrepreneurship. Although, whether antecedents of the corporate entrepreneurship in Iranian organizations are consistent with those identified in other countries remains unanswered. What are the main barriers to implementing corporate entrepreneurship in Iranian organizations? This research, through conducting semistructured interviews with 14 top and middle managers from 10 large Iranian private companies, while using the thematic analysis method, attempts to answer these questions. Results show that the most important environmental obstacle in Iran is the lack of a comprehensive industrial development plan. Moreover, the main distinguishing organizational internal factor of the firms studied in this research in comparison with other organizations that have been studied in literature is the nonseparation of manager from the owner and entrepreneur , which can be considered as the most significant finding of this research.