ارائه یک مدل مفهومی برای تبیین نقش قابلیت سازمانی مدیریت مشارکت در افزایش عملکرد سازمانی

هدف اصلی این مطالعه، ارائه یک مدل مفهومی مناسب برای توضیح هر‌چه‌بهتر رابطه میان قابلیت سازمانی مدیریت مشارکت، عملکرد شرکت و معرفی متغیرهای میانجی مطرح در این رابطه با تمرکز بر دو دیدگاه منبع محور و قابلیت پویا می‌باشد. در این پژوهش در اندازه‌گیری مفهوم قابلیت مدیریت مشارکت به‌منظور انطباق هرچه بیشتر آن با تغییرات محیطی، از دیدگاه قابلیت پویا بهره گرفته شده است و برای توضیح نحوه تاثیرگذاری آن بر عملکرد شرکت، با تمرکز بر دیدگاه منبع‌محور، دو متغیر میانجی (به اشتراک گذاری موثر منابع و توسعه مشترک دانش و قابلیت‌ها) تعریف شده است. همچنین برای آزمون مدل پیشنهادی و فرضیه‌های مرتبط با آن از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. نتایج بررسی 79 همکاری راهبردی در صنایع دفاعی هوایی که با استفاده از پرسشنامه انجام شده است روایی و پایایی مدل پیشنهادی و تمام فرضیه‌های در نظر گرفته شده را مورد تایید قرار می‌دهد. بر‌اساس نتایج این پژوهش، یک شرکت برای اینکه بتواند همواره از ایجاد مشارکت‌های بین سازمانی درزمینه جذب، توسعه منابع و قابلیت‌های موردنیاز خود بهره ببرد، باید نخست در درون خود فرایندها و رویه‌های سازمانی مرتبط با چهار زیرقابلیت منعکس‌کننده قابلیت مدیریت مشارکت (پیش‌کنشگری مشارکت، هماهنگی بین‌ سازمانی، یادگیری بین ‌سازمانی و تحول‌ مشارکت) را نهادینه و یکپارچه سازد و با بهره‌گیری از قابلیت به وجود آمده، همکاری‌های گسترده و مستمری را با شرکای خود درزمینه به اشتراک‌گذاری موثر منابع مکمل و توسعه مشترک دانش‌ها و قابلیت‌های جدید و منحصر‌به‌فرد طرح‌ریزی کند. مقیاس‌های اندازه‌گیری و شاخص‌های ارائه شده در این پژوهش نیز می‌تواند مرجع مناسبی برای مدیران در توسعه این قابلیت در سازمان خود باشد.

Developing a Conceptual Model for Explaining Alliance Management Capability Role in Increasing Organizational Performance

The main objective of this study is to provide an appropriate conceptual model for better explanation the relationship between alliance management capability and firm performance with introducing mediator variables focusing on two views of resourcebased view and dynamic capability.In this research, in conceptualizingalliance management capability in order to better adapt it to environmental changes, it has been used from the view of dynamic capability and to explain how it affects firm performance, two mediator variables (effective resource sharing and joint development of knowledge and capabilities) are defined focusing on the resourcebased view.In order to test the suggested model of research and its related hypotheses, structural equation modeling with partial least squares approach has been used.The results of testing the proposed research model which has been done in 79 strategic alliances in the air defense industriesusing questionnaires, confirm the validity and reliability of the proposed model and all the hypotheses considered. According to the results of this research, a firm in order to be able to continuously absorb and develop its resources and capabilities through interorganizational alliance, should first institutionalize and integrate the processes and routines associated with the four subcapabilities reflecting the alliance management capability (alliance proactiveness, alliance coordination, alliance learning, and alliance transformation) and by using the generated capability, establish a widespread and continuous collaborations with its partners on the effective sharing of complementary resources and joint development of new and exclusive knowledge and capabilities. Also, the measurement scales and indicators provided in this study can be a good reference for managers to develop this capability in their organizations.