فهم فرآیند شکل‌گیری ایمنی روانی در مدیران مطالعه‌ای بر‌اساس راهبرد داده‌بنیاد گلیزر(مورد مطالعه یکی از صنایع خودروسازی ایران)

ایمنی روانی زیرساخت حیاتی عملکرد فردی، سازمانی و ملی هر کشوری است، زیرا مدیران فاقد ایمنی روانی، محرک‌های لازم و کافی برای برای تلاش و فعالیت خود بر ریل حرکت تعالی عملکردی خود در اختیار نخواهند داشت. واقعیت آن است که سازمان صحنه حسادت‌ها، دوستی و بغض‌ها، دوستی و دشمنی و بازی قدرت افراد و گروه‌ها در سازمان است و در این صحنه نبرد برای بقاء، فراهم کردن شرایط و موقعیت برای افرادی که احساس ایمنی روانی کنند، حایز اهمیت است. از این رو ایمنی روانی به مفهوم احساس مصونیت ذهنی، عاطفی و رفتاری داشتن از سوی دیگران و انجام وظایف و ارائه نظرات و دیدگاه‌ها بدون ترس و نگرانی نسبت به از دست دادن موقعیت و شهرت خود در سازمان تعریف می‌شود. در مطالعات متعددی بر اثرگذاری ایمنی روانی افراد در متغیرهای فردی، سازمانی و ملی تاکید کرده شده است ولی پژوهشی تجربی کیفی در باب فرایند شکل‌گیری پدیده ایمنی روانی مدیران، به‌خصوص در صنایع دولتی ایران انجام نشده است. پژوهش حاضر با اختیار کردن رویکرد گلیزر در راهبرد نظریه داده‌بنیاد تلاش کرده است تا فرایند رخداد ایمنی روانی مدیران را تئوریزه کند. نتیجه الگو نشان می‌دهد که سبک رهبری بالادست، نوع رابطه هم رده‌ها و زیردستان، جو اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه و اتمسفر سازمانی و نیز سرمایه روانی فرد روی حس ایمنی روانی مدیر موثر است.

Understanding Psychological Safety Formation Process in Iranian Governmental Industry Managers: A Study on Glaser's Approach in GT

Psychological safety is a critical base for individual, organizational and national performance, since managers who feel psychologically unsafe, do not have essential motives for productivity and excellence. It is reality of organizations that there are stage of jealousy, spitefulness, enmity, power games of peoples and groups. In these situations, it is important to bring about psychological safety for people in organization. Psychological safety means to feel safety in mind, emotion and behavior from side of other peoples and present personal opinions and do the jobs, without any anxiety and fear in organization. Many studies emphasis on effects of individual psychological safety based on personal, organizational and national variables, but there is not a quantitative and experimental research on formation of psychological safety in managers, especially among Iranian governmental industries. This research has taken Glaser's approach in GT to theorize process of forming psychological safety in Iranian governmental industries. Results of this research show that organizational factors, superior's leadership style, relationships between peers and subordinates and their competencies, ecosocial climate of society, organizational atmosphere and psychological capital of everyone affect individual psychological safety. It can enforces job engagement, job satisfaction in managers and reduces stress and anxiety and willingness to expatriation in them.