بررسی و ارزیابی ریسک های پروژه بر پایه روش بهترین- بدترین

عدم قطعیت، جزء جداناشدنی و اجتناب‌ناپذیر پروژه‌ها است. وجود ریسک و عدم قطعیت در پروژه‌ها موجب کاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و باعث کاهش کارایی پروژه‌ها می‌شود. در این راستا دستیابی به ابزاری که دست به ارزیابی سطح ریسک پروژه زده و به تبع آن میزان انحراف واقعی را برآورد کند، بسیار ضروری است. بنابراین، نیاز به شناخت و مدیریت ریسک در پروژه، کاملاً روشن است. یکی از مشکلات مدیران پروژه‌ها، شناسایی و نحوه برخورد با ریسک‌ها در پروژه می‌باشد. شناسایی و اولویت‌بندی ریسک، به دلیل وجود محدودیت در پروژه‌ها مسئله‌ای مهم در مدیریت ریسک است که برای مدیریت موفق ریسک‌، لازم است صورت بپذیرد. هدف از پژوهش حاضر ارائه مدلی مبتنی بر روش‌ تصمیم‌گیری چند معیاره بهترین بدترین که به عنوان یکی از تکنیک‌های نوین تصمیم‌گیری چند معیاره مطرح است، به منظور اولویت‌بندی ریسک‌های پروژه و هم‌چنین رویکرد ساختار شکست ریسک که فرآیند شناسایی ریسک را ساختارمند نموده و فاز شناسایی را از منظر پوشش دهی ویژگی‌ها و مشخصه‌های پروژه افزایش می‌دهد، می‌باشد. بدین منظور ابتدا با استفاده از رویکرد ساختار شکست ریسک و بهره‌گیری از مدل‌های شناخته‌شده این حوزه، شاخص‌های ارزیابی ریسک‌های مرتبط با پروژه در قالب یک مطالعه موردی در پروژه سیکاس پارک گروه پیشگامان کویر یزد استخراج شد، سپس با بهره‌گیری از روش بهترین بدترین و نظرات خبرگان ارزیابی و اولویت‌بندی شدند و در نهایت ریسک‌های مرتبط با هر یک از شاخص‌های اولویت دار استخراج‌شده و راهکارهایی به منظور مدیریت آن‌ها ارائه گردید.