effect of diode laser and light-emitting diode (led) activated bleaching with 35% hydrogen peroxide on microleakage of class-v composite restorations: an in vitro study

Introduction: residual oxygen-free radicals of bleaching agents before composite restorations can increase microleakage in enamel and dentin margins, and also various bleaching techniques are being developed using light sources. the present study was conducted to compare the effect of diode laser bleaching and led activated bleaching on the microleakage of composite restorations. materials & methods: this in-vitro study was conducted on 84 extracted human premolars in three groups: in group one, class-v cavities were prepared and the teeth (n=12) were restored with composite ten days after bleaching with 35% hydrogen peroxide with no activator. in groups two and three (n=36 each), the teeth were bleached with a diode laser activator and led, respectively. thereafter, each group was divided into three subgroups (n=12), cavities were prepared and restored with composite three, five, and ten days after bleaching. digital photographs were used to assess microleakage in the enamel and dentin margins. data were analyzed using friedman and wilcoxon signed ranks tests (p<0.05). results: the lowest amount of microleakage in the enamel margin pertained to the diode laser ten-day subgroup (0.17±0.38) and the diode laser ten-day subgroup in the dentin margin (0.50±1.03). also, the highest amount of microleakage in the led group was in the three-day subgroup of the dentin margin (2.78±0.42). five-day subgroup of diode laser-activated bleaching had a lower amount of microleakage compared to the control group (p=0.042). conclusion: it may be concluded that diode laser-activated bleaching with 35% hydrogen peroxide has a better effect on reducing microleakage with an interval of five to ten days, compared to the control and led activated bleaching group.

تاثیر بلیچینگ با هیدروژن پراکساید ۳۵ درصد همراه با فعال کننده LED و لیزر Diode بر روی میزان ریزنشت ترمیم های کامپوزیت کلاس V: یک مطالعه آزمایشگاهی

مقدمه: رادیکال های آزاد اکسیژن باقیمانده از مواد بلیچینگ قبل از ترمیم کامپوزیت می توانند باعث افزایش ریزنشت در مینا و عاج شوند و از طرفی تکنیک های مختلف بلیچینگ در استفاده از منابع نوری در حال پیشرفت هستند . هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر بلیچینگ با هیدروژن پراکساید ۳۵ درصد با فعال کننده نور LED و لیزرDiode بر میزان ریزنشت ترمیم های کامپوزیت می‌باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۸۴ دندان پره‌مولر انسانی، به سه گروه تقسیم شدند: در گروه اول (12n=) پس از گذشت ده روز از اتمام بلیچینگ با هیدروژن پروکساید ۳۵% به تنهایی، تراش حفرات کلاس V و ترمیم کامپوزیت انجام پذیرفت. در گروه دو و سه (هر کدام 36=n)، دندان ها به ترتیب با لیزر دایود فعال کننده و LED تحت بلیچینگ قرار گرفتند.پس از آن هر یک به سه زیر گروه مساوی (12n=) تقسیم شده و پس از گذشت سه، پنج و ده روز تراش حفره و ترمیم‌ کامپوزیت انجام پذیرفت. ریزنشت در مارژین های مینایی و عاجی با استفاده از فتوگراف های دیجیتال بررسی شد. داده‌ها توسط آزمون های Friedman و Wilcoxon Signed Ranks تحلیل شدند(0.05p< ).یافته ها: کمترین میزان ریزنشت در مارژین مینایی مربوط به زیرگروه ده روزه در گروه لیزر دایود (۳۸/۰ ±۱۷/۰) و در مارژین عاجی زیر گروه ده روزه در گروه لیزر دایود (۰۳/۱ ±۵۰/۰) بود. همچنین بیشترین میزان ریزنشت در گروه LED در زیرگروه سه روزه مارژین عاجی (۴۲/۰ ±۷۸/۲) بود. زیرگروه پنج روزه در بلیچینگ فعال شده با لیزر diode نسبت به گروه شاهد ریزنشت کمتری داشت (0.042=P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به نظر می رسد بلیچینگ فعال شده با لیزر دایود با هیدروژن پراکساید ۳۵ درصد نسبت به گروه شاهد و بلیچینگ فعال شده با LED اثر بهتری در کاهش ریزنشت با فاصله زمانی پنج تا ده روز تا ترمیم کامپوزیت دارد.