cd-1a immunoexpression in oral lichen planus and oral lichenoid reaction

Introduction: oral lichen planus (olp) is an immunologically mediated mucocutaneous diseases. langerhans cells (lcs) are antigen presenting cells resident within oral mucosa which, together with intraepithelial lymphocytes, play a role in mucosal defense. the aim of present study was to determine the immunohistochemical expression of lc in oral lichenoid reaction (olr) and olp compared with normal oral mucosa (nom). materials & methods: in this cross-sectional study, 61 oral mucosal specimens diagnosed histopathologically as olp (n=31) and olr (n=30) and 11 nom were used to study the immunohistochemical expression of cd1a. the cd1a positive lcs in three regions (basal, suprabasal, and connective tissue) were counted in six randomly selected fields. data were analyzed using the spss 24, t-test, anova, lsd, games-howell tests. p<.05 was considered significant. results: cd1a expression in olp and olr was significantly higher compared to nom (p<0.001). cd1a expression in olp was also significantly higher than olr (p=0.009). there was a statistically significant difference between the three groups in basal, suprabasal and connective tissue regions (p<0.001). the mean of cd1a positive cells in the basal, suprabasal and connective tissue regions was significantly higher in the olp group than olr and nom. also, in comparison between olr and nom, the olr group had significantly more cd1a positive cells (p<0.05). conclusion: increasing the number of cd1a in olp and olr compared with the nom indicates the role of lc in the pathogenesis of these diseases.

بیان ایمونوهیستوشیمیایی CD-1a درلیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهانی

مقدمه: لیکن پلان دهانی یک بیماری با واسطه ایمنی پوستیمخاطی است. مطالعات از پایه با واسطه ایمونولوژیک برای این بیماری حمایت می کنند.سلولهای لانگرهانس، سلولهای ایمنی مقیم در مخاط دهان هستند که همراه با لنفوسیتهای داخل اپی تلیالی در دفاع مخاطی نقش دارند. هدف ازمطالعه حاضربررسی بیان ایمونوهیستوشیمیایی سلولهای لانگرهانس درلیکن پلان دهانی وضایعات لیکنوئید دهانی در مقایسه با مخاط نرمال دهان بود.مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی ۶۱ نمونه مخاطی با تشخیص هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان دهانی(۳۱ مورد) ،واکنش لیکنوئید دهانی(۳۰ مورد) و ۱۱ نمونه مخاط نرمال دهانی برای بیان ایمونوهیستوشیمیایی CD1a استفاده شدند. سلولهای لانگرهانس CD1a درسه منطقه شامل لایه بازال وسوپرا بازال اپیتلیوم وبافت همبندی در ۶ فیلد به طورتصادفی شمارش شدند. داده ها با استفاده ازآزمون های آماری SPSS 24, Ttest, ANOVA, LSD, GamesHowell tests تحلیل شد.P<0.05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.یافته ها: بیان CD1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال بسیاربالاتربود CD1a (P<0.001). در OLP نیزبه طورمعنی داری بیشتراز OLR بود (0.009P=) اختلاف آماری معنی داری بین سه گروه دربازال، سوپرابازال وبافت همبند وجود داشت (0.001(P < میانگین سلولهای بیان کننده CD1a درلایه های بازال،سوپرابازال وبافت همبند درگروه OLP به طورمعنی داری بیشتر از OLR ومخاط نرمال بود. همچنین، در مقایسه با OLR ومخاط نرمال،درگروه OLR سلولهای بیان کننده CD1a به میزان قابل توجهی بیشتر بود(0.05P<).نتیجه گیری: افزایش تعداد CD1a در OLP و OLR درمقایسه بامخاط نرمال نشاندهنده نقش سلولهای لانگرهانس درپاتوژنزاین بیماریها است.