scanning electron microscope and shear bond strength analysis of biofix and orthocem two-step fluoridated orthodontic adhesives on human enamel

Introduction: the bonding process in orthodontic treatment is very important. this study aimed to evaluate the shear bond strength (sbs) and bond failure sites of stainless steel brackets bonded with two new two-step adhesives (biofix (bf) and orthocem (oc)) and a three-step adhesive (transbond xt (txt)). material & methods: in this in vitro study, 66 extracted human premolars were collected and randomly divided into three groups (n=22). the brackets were bonded to each tooth with a) txt, b) bf, and c) oc adhesives according to manufacturers’ instructions. the sbs values of the brackets were measured 24 hours after thermocycling. adhesive remnant index (ari), enamel detachment index (edi) and bond failure locations on bracket surfaces were qualitatively and quantitatively assessed using stereomicroscopic, scanning electron microscope (sem) and energy dispersive x-ray (edx) analyses. the data were analyzed using spss 22 software and anova test. the significance level was defined at p<0.05. results: the means and standard deviations of sbs values for txt, bf and oc adhesives were 22.49±4.58, 17.82±6.43 and 16.20±4.46 mpa, respectively. the sbs in the txt group was significantly different from the two other groups, but the difference was not significant between the two other groups. moreover, ari and edi were not significantly different between the three groups. the sbs values of bf (p<0.001) and oc (p<0.001) were not significantly different. conclusion: the adhesive sbs in the bf and oc groups was in the determined ranges to bond the orthodontic brackets. therefore, these two adhesives can be used as a proper alternative for conventional bonding methods.

آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی و بررسی استحکام باند برشی اتصال دو نوع ادهزیو ارتودنسی دو مرحله ای دارای فلوراید (Biofix and Orthocem) به مینای دندان انسان

مقدمه : پروسه ی باندینگ و افزایش سرعت آن در درمان ارتودنسی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه، بررسی استحکام باند برشی و نواحی شکست باند در براکت های استیل ضد زنگ چسبانده شده توسط ادهزیوهای دو مرحله ای Orthocem (OC) و Biofix (BF) و ادهزیو سه مرحله ای Transbond XT (TXT) می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، ۶۶ دندان پرمولر کشیده شده ی انسانی، بصورت تصادفی به ۳ گروه مساوی تقسیم شدند: در گروه اول براکت ها باTXT ، در گروه دوم با BF و در گروه سوم با ادهزیو OC بر روی دندانها، طبق دستور کارخانه سازنده، باند شدند. ۲۴ ساعت بعد از ترموسایکلینگ، استحکام باند برشی براکت ها اندازه گیری شد. میزان رزین باقی مانده در سطح دندان ها (ARI)، میزان تخریب مینا (EDI) و محل شکست باند به دو روش کمی و کیفی توسط استریومیکروسکوپ، اسکن میکروسکوپ الکترونی و آنالیز EDX ارزیابی شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS ۲۲ و تست ANOVA ارزیابی شد سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شده است.یافته ها : میانگین استحکام باند برشی گروه اول: ۴/۵۸ plusmn;۲۲/۴۹، گروه دوم: ۶/۴۳ plusmn; ۱۷/۸۲و گروه سوم: ۴/۴۶ plusmn; ۱۶/۲۰ می باشد. استحکام باند برشی گروه اول با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت، ولی در دو گروه دیگر، این اختلاف معنی دار نبود(P<0.001). همچنین، EDI وARI در سه گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد(P<0.001).نتیجه گیری: استحکام باند کامپوزیت در دو گروه OC و BF در محدوده ی تعیین شده جهت باند براکت های ارتودنسی بوده و میتوان این دو ادهزیو را به عنوان جایگزینی مناسب برای روش های باند معمول مورد استفاده قرار داد.