effect of sandblasting on the tensile bond strength of two permanent silicone soft liners to the denture base

Introduction: soft liners are materials used in removable dental prostheses to maintain the health of inflamed mucous membranes. the materials bond strength to acrylic bases can be modified by several methods; one of which includes sandblasting. the aim of this study is to investigate the effect of sandblasting on the tensile bond strength (tbs) of two permanent silicone soft liners. material methods: 36 dumbbell-shaped heat-cured polymethylmethacrylate acrylic specimens were fabricated in denture flasks with a length of 75 mm, width of 12 mm and a thickness of 7 mm in the thinnest section. 3 mm of the material of all specimens was cut using a low-speed diamond saw with water cooling. then according to the surface treatment and sofliners, the specimens were divided into four groups: no surface treatment with mollosil softliner, no surface treatment with gc softliner, sandblasting with 50 µm al2o3 particles and then using mollosil soft liner and sandblasting with 50 µm al2o3 particles and then using gc soft liner. after polymerization of all specimens, tbs was evaluated with universal testing machine at a crosshead speed of 5 mm/min until failure. finally, twoway anova and independent ttest were used to analyzing the data.results: the mean of tbs in the groups of sandblasting was significantly higher than other group and the mean of tbs in the group of mollosil was higher than gc group with or without sandblasting. (p=0.001). conclusion: sandblasting increases the tbs of silicone soft liners to the acrylic bases; moreover, mollosil softliners are more tenacious compared to gc.

بررسی تأثیر سندبلاست بر استحکام باند کششی دو لاینر سیلیکونی دائمی به بیس دنچر

مقدمه: سافت لاینرها موادی هستند که در پروتزهای متحرک به منظور حفظ سلامت مخاط ملتهب استفاده می شوند. روش های متعددی برای تغییر استحکام باند آنها به بیس آکریلی وجود دارد که یکی از این روش ها سندبلاست می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سندبلاست بر استحکام باند کششی دو لاینر سیلیکونی دائمی می باشد.مواد و روش ها: ۳۶ نمونه آکریلی گرما سخت به شکل دمبل در اندازه های ۷۵ میلیمتر طول، ۱۲ میلیمتر قطر و ۷ میلیمتر در نازک ترین قسمت ساخته شدند. از قسمت میانی تمامی نمونه ها به اندازه ۳ میلیمتر و با استفاده از دستگاه برش و تحت خنک کننده آبی، بریده شد. سپس مطابق با تغییرات سطحی و نوع سافت لاینرها نمونه ها به ۴ گروه تقسیم شدند: گروه بدون تغییرات سطحی با سافت لاینر مولوسیل، گروه بدون تغییرات سطحی با سافت لاینر GC، گروه آماده سازی شده با ذرات آلومینیوم اکساید ۵۰ میکرون با سافت لاینر مولوسیل و گروه آماده سازی شده با ذرات آلومینیوم اکساید ۵۰ میکرون با سافت لاینر GC استحکام باند کششی میان سافت لاینر و رزین آکریلی در تمامی نمونه ها با دستگاه Universal testing و با سرعت 5 mm/min تحت نیروی کششی سنجیده شد و از تست ANOVA دو طرفه و T مستقل برای ارزیابی داده ها استفاده گردید.یافته ها: : میانگین TBS در گروه های سند بلاست شده بطور معناداری بیشتر از سایر گروه ها بود و میانگین TBS در گروه مولوسیل نسبت به گروه GC با یا بدون سند بلاست بیشتر بود. (p=0.001‌)نتیجه گیری: سندبلاست باعث افزایش استحکام باند کششی سافت لاینر سیلیکونی به بیس پروتز میشود. علاوه بر این سافت لاینر مولوسیل در مقایسه با GC مستحکم تر به نظر می رسد.