نقش کشش سطحی بر روی سطح مقطع های واکنش همجوشی با پرتابه ضعیف پیوند

در این مطالعه با توجه به اثرات کشش سطحی و شکست پرتابه قبل از رسیدن به آستانه همجوشی به بررسی واکنش همجوشی با هسته ضعیف پیوند پرداخته ایم. در بررسی پتانسیل هسته ای این واکنش از پتانسیل مجاورت نسخهaw95 استفاده شده است. با استفاده از این مدل که اثرات کشش سطحی در آن لحاظ شده است و مدل دینامیکی سه جسمی مسیریابی کلاسیکی سطح مقطع همجوشی کامل و ناکامل مورد محاسبه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهند از بین چهار پارامتر کشـش سطحی ، ، و پتانسیل کولنی مربوط به مدل با کشش سطحی کم ترین عمق و محاسبات مربوط به مدل با کشش سطحی بیش ترین عمق را برای پتانسیل کل در نواحی داخلی تولید می کنند در حالی که پتانسیل حاصل از از لحاظ ارتفاع سد کولنی با داده تجربی توافق خوبی دارد. هم چنین سطح مقطع همجوشی کامل محاسبه شده با استفاده از مدل با کشش سطحی با داده های تجربی توافق بهتری دارد. در حالی که با استفاده از پارامتر سطح مقطع همجوشی ناکامل این اندرکنش داده های تجربی را بخوبی بازتولید می کند.

Role of surface energy coefficients in fusion with weakly bound projectile

In the present study we are attempting to investigate the influence of surface energy coefficients ("γMS,γMN1976,γMN1995,γMSNew" ) on the fusion systems including weakly bound projectiles. This interaction potential is calculated using proximity potential AW95 as well as three body dynamic classical trajectory to calculate fusion cross section. Our obtained results reveal that among the four surface energy coefficients, "γMS" leads to a shallow potential compared to other sets of "γ" , whereas "γMN1976" leads to the deepest potential as well as the barrier height of potential of "γMN1976" is better agreement with experimental data. Also complete fusion cross section of "γMS" surface energy is better agreement with experimental data while in the incomplete fusion cross section, the "γMN1976" can reproduce the experimental data well.