بررسی نسبت مولی اسیدسیتریک بر خواص ساختاری، مغناطیسی و دی‌الکتریکی نانوساختارهای srni2fe16o27

در این مقاله، نانوساختارهای هگزافریت استرانسیوم نوع-w با ترکیب srni2fe16o27با نسبت مولی اسید سیتریک به نیترات‌های فلزی 1، 5/1 و 2 به‌روش سل-ژل خود احتراقی تهیه گردید. ابتدا از نمونه‌ها ژلی در دمای c°300 احتراق داده شد، و در نهایت در دماهای 900، 1000 و c°1100 بازپخت شد. نانوساختارهای ساخته‌شده با استفاده از دستگاه‌های الگوی پراش پرتوی ایکس ((xrd، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی fesem))، اسپکتروفوتومتری تبدیل فوریه‌ مادون قرمزft-ir)) و مغناطیس‌سنج نمونه ارتعاشی(vsm) مشخصه‌یابی شدند. الگوی پراش پرتوی ایکس نمونه‌ها نشان داد که در نسبت مولی 1 فاز خالص در دمای c°1000 تشکیل می‌شود و هرچه نسبت مولی اسید سیتریک به نیترات‌های فلزی افزایش یابد دمای لازم برای تشکیل فاز srni2fe16o27 افزایش می‌یابد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان داد که در نسبت‌های مولی مختلف ریخت‌شناسی‌های مختلفی به‌دست آمد و با افزایش نسبت مولی اسید سیتریک اندازه ذرات افزایش می‌یابد. وجود قله‌های جذبی ft-ir در گستره 1-cm470-430 و 1-cm590-550 در همه نمونه‌ها، به‌ترتیب بیانگر تشکیل خوشه‌های چهاروجهی و هشت‌وجهی اکسیدهای فلزی در فریت‌ها هستند. منحنی پسماند مغناطیسی نمونه‌ها نشان داد که با افزایش نسبت مولی اسید سیتریک به نیترات‌های فلزی مغناطش اشباع ویژه افزایش و همچنین میدان وادارندگی کاهش می‌یابد.