اثر ناهمسانگردی بردرهم تنیدگی مگنونی در آنتی فرومغناطیس ها

در هم تنیدگی یکی از مفاهیم بنیادین کوانتومی است که نه تنها مکانیک کوانتومی را به صورت معنا دار از همتای کلاسیک آن متمایز می کند بلکه نقش های کلیدی در تکنولوژی های محاسبات، پردازش و ارتباطات کوانتومی ایفا می کند. در اینجا ما به بررسی نقش ناهمسانگردی در درهم تنیدگی متغییرهای پیوسته بین مد های مگنونی در آنتی فرو مغناطیس ها می پردازیم. با معرفی نمایش های بوزونی متفاوت نشان داده می شود که ناهمسانگردی توزیع های متفاوتی از درهم تنیدگی مگنونی در حالت پایه سیستم دارد. در حالی که ناهمسانگردی در برخی از این توزیع ها نقش کاهشی دارد در برخی دیگر اثر افزایشی از خود نشان می دهد. علاوه بر این نشان داده می شود که بیشترین درهم تنیدگی در مرکز منطقه بریلوئن قابل دسترس است

Anisotropy effect on magnon entanglement in antiferromagnets

Entanglement is one of the fundamental quantum concepts that not only distinguishes quantum mechanics from its classical counterpart but also plays important roles in quantum communication and information processing technologies. Here, we aim to study anisotropy contributions of continuous variable entanglement between magnon modes in antiferromagnets. By introducing different bosonic modes, it is shown that the magnetic uniaxial anisotropy induces different entanglement contributions in the ground state of the system. While some of these contributions appear to be decreasing with respect to anisotropy, the other contributions are increasing as functions of anisotropy. It is also shown that the maximum magnon entanglement is always at the centre of Brillouin zone. The analysis presented here is independent of geometric lattice structure and appropriate for many classes of compounds.