الگوی انگیزش فرزندآوری مبتنی بر تجارب زیسته خانواده‌های دارای حداقل یک فرزند

نتایج مطالعات جمعیت‌شناختی حاکی از کاهش تمایل زوجین برای فرزندآوری است. این پدیده منجر به کاهش جمعیت می‌شود که آسیب‌های جبران ناپذیری برای آینده کشور به دنبال دارد. به‌همین دلیل هدف این پژوهش، تدوین الگوی انگیزش فرزندآوری مبتنی بر تجارب زیسته خانواده‌های تک فرزند و بیشتر از دو فرزند است. روش پژوهش در زمره پژوهش‌های کیفی قرار دارد و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است. شرکت‌کنندگان در این پژوهش 32 زوج را شامل می‌شود که به روش نمونه‌گیری هدفمند از خانواده‌های دارای حداقل یک فرزند شهر مریوان در سال 1400 انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش، از روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد و روش 7 مرحله‌ای کلایزی، جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد الگوی انگیزش فرزندآوری شامل ارزش‌ها، نگرش، نیاز، تقویت و شایستگی مربوط به زوجین است.

the pattern of childbearing motivation is based on the lived experiences of families with at least one child

abstractthe results of demographic studies indicate a decrease in the desire of couples to have children. this phenomenon leads to population decline, which causes irreparable damage to the future of the country. for this reason, the purpose of this research is to develop a pattern of childbearing motivation based on the lived experiences of families with at least one child . the research method is in the category of qualitative research and is descriptive phenomenology. the participants in this research include 32 couples who were selected by purposeful sampling from families with one or more than two children in marivan city in 1400. to collect research data, semi-structured interview method was used and for data analysis, claizey’s 7-step method was used. the results of the research showed that the pattern of childbearing motivation includes the values, attitude, need, reinforcement and competence of the couple. according to the results, it can be said that by intervening and changing these factors, the couple’s motivation to have children will change.