کارآزمایی بالینی در زوجین آشفته: مقایسه اثربخشی درمان دلبستگی _ روایتی و فراتشخیصی یکپارچه بر حس انسجام

درمان دلبستگی _ روایتی و فراتشخیصی یکپارچه، از جمله درمان‌های یکپارچه‌نگر هستند که به مولفه‌های روان‌شناختی، هیجانی و ارتباطی به منظور هدف قرار دادن عوامل موثر بر آشفتگی در روابط زوجین توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان دلبستگی _ روایتی و فراتشخیصی یکپارچه بر حس انسجام زوجین انجام شد. جامعه آماری، شامل زوج‌های مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر خرم‌آباد بود که با روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس، 6 زوج (12 تن) که با توجه به نمره پرسشنامه آشفتگی زناشویی اشنایدر (1997)، جزو زوج‌های آشفته در روابط قرار می‌گرفتند انتخاب شدند و در هر گروه 3 زوج قرار گرفت. طرح پژوهش، طرح آزمایشی تک آزمودنی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان بود. پروتکل درمانی دلبستگی _ روایتی و فراتشخیصی در دو تا چهار مرحله خط پایه و به ترتیب 14 و 12 جلسه مداخله ی 60 و 90 دقیقه‌ای و پیگیری دوماهه اجرا گردید. آزمودنی‌ها به پرسشنامه حس انسجام آنتونووسکی (1987) پاسخ دادند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. در گروه دلبستگی _ روایتی، طراز بهبودی برای حس انسجام در مرحله پس از درمان و پیگیری، به ترتیب 44/36 و48/20 درصد بود و در گروه فراتشخیصی یکپارچه در مرحله پس از درمان و پیگیری، 54/87 و 61/62درصد بود. نتایج حاکی از این است که رویکرد فراتشخیصی یکپارچه و رویکرد دلبستگی _ روایتی، بر افزایش حس انسجام زوج‌های آشفته اثربخش بودند و رویکرد فراتشخیصی یکپارچه با تفاوت معناداری اثربخش‌تر از  رویکرد  دلبستگی _ روایتی بر حس انسجام زوج‌های آشفته است و این نتایج در بررسی‌های پیگیری نیز ادامه داشت.

clinical trial of distressed couples: a comparison of the effectiveness of attachmentnarrative therapy and unified trans diagnostic on sense of coherence in distressed couples

this study aimed at comparing of the effectiveness of attachmentnarrative therapy and unified transdiagnostic therapy on sense of coherence in distressed couples. the statistical population consisted of couples visiting the counseling center of education department of khorramabad, iran. nonrandom sampling was used to select samples from 6 distressed couples using snyder’s marital distress questionnaire (1997). a singlesubject design with nonconcurrent multiple baselines was used. attachmentnarrative therapy and transdiagnostic protocols were used in 24 baseline stages, with fourteen and twelve 60 and 90minute intervention sessions, respectively, with a 2month followup. subjects completed antonovsky’s sense of coherence scale (1987). data were analyzed using visual inspection, reliable change index (rci), and the percent change formula. in the attachmentnarrative group, the percent change for sense of coherence was 44.36% and 48.20% in the posttreatment and followup stages, respectively, and in the unified transdiagnostic group in the posttreatment and followup stages was 54.87% and 61.46%, respectively. according to the findings, both unified transdiagnostic couple therapy and attachmentnarrative couple therapy were effective in increasing the sense of coherence. unified transdiagnostic couple therapy proved to be more effective and persisted during the followup stage.