اثربخشی آموزش معنویت بر تاب‌آوری و کیفیت زندگی زنان مطلقه

هدف این پژوهش، تعیین میزان تاثیر آموزش معنویت‌ بر تاب‌آوری و کیفیت زندگی زنان مطلقه بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمام زنان مطلقه تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) منطقه 9 شهر تهران تشکیل دادند که از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند 60 نفر از این زنان انتخاب و به ‌طور تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. ابتدا پیش‌آزمون برای گروه‌ها انجام شد و سپس گروه‌ آزمایش طی هشت جلسه 90 دقیقه‌ای برنامه معنویت‌درمانی را دریافت کرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک ‌متغیری بررسی شدند. نتایج نشان داد که آموزش معنویت بر ارتقای تاب‌آوری و کیفیت زندگی زنان مطلقه موثر است (p<0.01). با توجه به نتایج، پیشنهاد می‌شود روانشناسان و مشاوران به زنان مطلقه کمک کنند تا با توجه بیشتر به مقوله معنویت و مولفه‌های آن به‌ عنوان یکی از عوامل موثر در زندگی، بتوانند میزان تاب‌آوری خود را در برابر ناملایمات پیامدهای طلاق افزایش دهند و کیفیت زندگی خود را ارتقا بخشند.