اثربخشی آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصّه‌گویی بر اساس قصّه‌های دینی و قرآنی بر هوش اخلاقی و هوش هیجانی دختران نوجوان

پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصّه‌گویی بر اساس قصّه‌های دینی و قرآنی بر هوش اخلاقی و هوش هیجانی دختران نوجوان انجام شد. این پژوهش مطالعه‌ای نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن را تمام دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه استان کرمان در سال تحصیلی 95 1394 تشکیل می‌دادند. 42 نفر از این دانش‌آموزان با روش نمونه‎گیری هدفمند انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه‎ آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 21 نفر). ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل و پرسشنامه هوش هیجانی شات و همکاران بود. برنامه مداخله‌ای شامل نه جلسه آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصّه‌گویی بود که به شرکت کنندگان گروه آزمایش ارائه شد و شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. هر دو گروه شرکت کنندگان یک بار قبل و یک بار بعد از اجرای برنامه مداخله‌ای به پرسشنامه ها پاسخ دادند. در نهایت، داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین نمره‌های پس آزمون شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در هوش اخلاقی و هوش هیجانی به‌طور معنی‌داری بیشتر شده است؛ به‌عبارت دیگر، آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصّه‌گویی بر اساس قصه‌های دینی و قرآنی در گروه آزمایش به افزایش هوش اخلاقی و هوش هیجانی منجر شده است.