تبیین و ارایه الگوی جامع فرهنگ نوآوری

اگرچه در ارتباط با هر یک از مقوله های مرتبط با فرهنگ و نوآوری ادبیات نسبتاٌَ گسترده ای وجود دارد، اما متونی که بهطور مشخص ارتباط این دو حیطه را مورد بررسی قرار دهند نسبتاٌَ محدود است. نوآوری پدیده ای پیچیده و چند بعدی است که از عوامل متعددی تاثیر می پذیرد. این عوامل ممکن است به‌صورت یک نیروی محیطی یا فرهنگی در سازمانی که به دنبال ایجاد ارزش آفرینی و شکوفایی می باشد، وجود داشته باشد. از نقطه‌نظر سازمانی، فرهنگ دارای چندین بعد می باشد که می تواند به‌عنوان مکملی برای قابلیت های سازمانی جهت نوآوری باشد. اخیراٌَ مطالعات بیشتری در این راستا صورت گرفته است و حتی برخی از صاحب‌ نظران با ادغام دو مفهوم فرهنگ و نوآوری، واژه فرهنگ نوآوری را مطرح نموده اند. به عبارتی فرهنگ و نوآوری را لازم و ملزوم یکدیگر دانسته و تفکیک ناپذیر می پندارند. بر اساس گونه شناسی فرهنگی انجام شده در این مقاله، فرهنگ هایی مانند فرهنگ قوی، سازشکار، تیمی، انعطاف‌پذیر، مشارکتی، ادهوکراسی، بازار، ارزشی و علمی متناسب با جو نوآوری و مشوق آن بوده و سایر فرهنگ ها برای محیط های نیازمند خلاقیت و نوآوری مناسب نیستند. در این مقاله مفهومی، چارچوبی کل گرا و جامع از مدل های نظری و تجربی ترسیم و ارایه می گردد. چارچوب به‌دست آمده شامل عوامل رهبری، چشم‌انداز، فرهنگ ملی، ساختاری، راهبردی و عوامل تعیین کننده فرهنگ محور است که همواره و در همه حال پویا و محتوایی می باشند. هدف از این مقاله، ارایه شمایی از ارتباط مفهوم فرهنگ و نوآوری در ادغام با یکدیگر و تاثیر آنها در ایجاد مزیت رقابتی پایدار و در نهایت ارایه چارچوب وسیع و جامعی است که ابعاد به هم پیوسته به‌وجود آورنده فرهنگ نوآوری را پوشش می دهد.