مقایسه اثربخشی آموزش برنامه‌ریزی عصبی کلامی و تحلیل ارتباط متقابل بر حل تعارض میان فردی مدیران

زمینه و هدف: ‌‌یکی از مهارت‎های انسانی مهم مدیران، مهارت آنها در مدیریت ‌تعارض‌های ‌‌میان‌فردی برای ایجاد محیط کاری پویا و سازنده است. بدین منظور شناخت اثربخشی روش‌های مختلف در این زمینه ضروری است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای ‌‌برنامه‌ریزی عصبی کلامی و تحلیل ارتباط متقابل بر ‌‌حل‌ تعارض ‌‌میان‌فردی مدیران اجرا شده است.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش،‌ ‌نیمه‌آزمایشی با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری آن را مدیران مرد میانی شرکت ‌‌پارس ‌خودرو تشکیل می‌دهند که از میان آنها 66 نفر از آنها به ‎روش تصادفی در گروه‎ها جایگزین شدند. ابزارهای این پژوهش، پرسش‌نامه ‌‌حل تعارض، پروتکل آموزش تحلیل ارتباط متقابل و پروتکل آموزش ‌‌برنامه‌ریزی ‌‌عصبی ‌کلامی بود. برای تجزیه‎وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس ‌‌اندازه‌گیری مکرر، در نسخه 6 نرم‎افزار اس‎پی‎اس‎اس استفاده شد.یافته‌ها: به کارگیری‌‌هر ‌دو روش آموزشی مورد بررسی در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل، بر افزایش نمره مدیریت ‌تعارض مدیران تاثیری معنادار داشتند. با وجود این، اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط متقابل بیشتر بود.نتیجه‌گیری: بهره‌برداری موثر از پدیده گریزناپذیر تعارض در محیط کار نیازمند توانایی مدیران در ایجاد و حفظ سطحی بهینه از تعارض‌های میان‌فردی و میان‌گروهی است. ارائه آموزش‌های برنامه‌ریزی عصبی کلامی و تحلیل ارتباط متقابل به به مدیران میانی کمک می‎کند دانش و مهارت‌های انسانی و میان‌فردی خود را در این زمینه ارتقا دهند و بتوانند سازمان را از مزایای مدیریت تعارض سازنده بهره‌مند سازند.

Comparison of the Effectiveness of NeuroLinguistic Programming and Transactional Analysis on Interpersonal Conflict Resolution of Managers

Background and Purpose: Resolving interpersonal conflict for establishing dynamic and effective workplace is one of the most important skills of managers. Thus, it’s essential to know the effectiveness of different ways in this area. The aim of this study was to compare the effectiveness of teaching NeuroLinguistic Programming strategies and Transactional Analysis on resolving interpersonal conflict of managers. Methodology: The present study was applied and quasiexperimental in terms of method with control and experimental groups. The participants of this study consisted of 66 middle managers of Pars Khodro Company and were randomly selected and placed in groups. The used tools were a conflict resolution questionnaire, Transactional Analysis Training Protocol, and Neuro Linguistic Programming Training Protocol. In order to analyze the data, repeated measures ANOVA was conducted using SPSS Software Version 16. Findings: Both methods had a significant effect on increasing the scores of managers’ conflict resolution compared to the control group, however, the effectiveness of the transactional analysis training was greater. Conclusion: Training of both methods can help managers to resolve interpersonal conflicts effectively by recognizing communication patterns, job design, and forming work teams in accordance with the concepts of both methods, and organizations can provide these trainings to their managers and benefit from the waste of organizational resources due to the reduction of conflicts.