طراحی و اعتبارسنجی الگوی دلبستگی شغلی کارکنان صنعت بانکداری

زمینه و هدف: دلبسته‎شدن کارکنان به نقشی که در سازمان ایفا می‎کنند، در ارتقای عملکرد شغلی و بهره‌وری منابع انسانی نقش چشمگیری دارد، از این رو، هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی فرایندی دلبستگی شغلی کارکنان صنعت و اعتبارسنجی آن است.روش: این پژوهش کاربردی با رویکرد آمیخته متوالی (کیفی کمّی) اجرا شده است. مشارکت‌کنندگان مرحله کیفی پژوهش، 10 نفر از مدیران صنعت بانکداری کرمانشاه بودند که با روش نمونه‌گیری گلوله برفی و به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. داده‌های این مرحله به‎کمک مصاحبه نیمه‌ساختاریافته گردآوری و با استفاده از روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد تحلیل شدند. در مرحله کمّی نیز، 384 نفر از کارکنان صنعت بانکداری، به‎صورت تصادفی ساده، برای نمونه آماری انتخاب شدند. داده‌های این مرحله با پرسش‎نامه محقق‌ساخته گردآوری و با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.یافته‌ها: دلبستگی شغلی کارکنان، به‌عنوان مقوله محوری در نظر گرفته شد و مقوله‌های مرتبط با عوامل علّی، بستر محیطی (زمینه‌ای و مداخله‌گر)، راهبردها و پیامدها نیز شناسایی شدند و روابط میان آنها نشان داده شد. آزمون تحلیل مسیر انجام شده نیز روابط میان این عوامل را تایید کرد.نتیجه‌گیری: مدیران منابع انسانی می‌توانند با تقویت انگیزه‌های کارکنان برای افزایش دلبستگی شغلی خود، ایجاد بستر و زمینۀ مناسب برای تسهیلگری آن و استفاده از راهبردهای تقویت‎کننده، از نتایج و پیامدهای فردی و سازمانی ارزشمند دلبستگی شغلی کارکنان سازمان خود بهره‌مند شوند.

Designing and Validating a Job Engagement Model for the Employees in the Banking Industry: A Mixed Approach

Background and Purpose: Employees’ job engagement has a significant role in promoting job performance and human resource productivity. Therefore, the purpose of this study was to design and validate a process model of job engagement of industry employees. Methodology: The present study used an Exploratory Sequential Mixed Method Design. The participants of the qualitative phase of the research were 10 managers of Kermanshah banking industry, who were selected via snowball and purposive sampling method. The data of this phase was collected via semistructured interview and analyzed using Grounded Theory. In the quantitative phase, 384 employees of the banking industry were selected by the simple random sampling. The data of this phase was collected using a researchermade questionnaire and analyzed using Structural Equation Modeling. Findings: Employees’ job engagement was considered as a central category. And categories related to causal factors, environmental context (contextual and intervening), strategies, and consequences were also identified and the relationships between them were shown. The path analysis also confirmed the relationships between these factors. Conclusion: Human resource managers can benefit from valuable individual and organizational results and implications of their employees’ job engagement by strengthening employees’ motivations to increase their job engagement, creating a suitable ground for facilitating it, and using reinforcing strategies.