بررسی اثر شوخ‌طبعی رهبر بر احساسات پیروان با نقش میانجی فرهنگ بوروکراتیک (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه لرستان)

زمینه و هدف: رفتار شوخ‌طبعی رهبران بر احساسات و رفتار کارکنان کارکنان اثرگذار است و در رفتارهای سازمانی سازنده به عنوان رفتاری جذاب برای برقراری ارتباط به شمار می‌رود. هدف از پژوهش حاضر تحلیل اثر شوخ‌طبعی رهبر بر احساسات پیروان به ‌واسطۀ فرهنگ بوروکراتیک است. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعۀ آماری آن شامل کارکنان دانشگاه لرستان است. که از میان آن‌ها 145 نفر به روش طبقه‌ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامۀ استاندارد است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی آن با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss22 و amos22 استفاده شده است. یافته‌ها: شوخ‌طبعی رهبر بر احساسات پیروان و فرهنگ بوروکراتیک تاثیر مثبت و معنادار دارد؛ همچنین فرهنگ بوروکراتیک ارتباط میان شوخ‌طبعی رهبر و احساسات پیروان را تسهیل می‌کند. نتیجه‌گیری: شوخ‌طبعی رهبر در سازمان موجب ترویج خنده و دیگر احساسات مثبت می‌شود و می‌تواند باعث بهسازی ارتباطات و روابط میان اعضای سازمان شود. از این رو، پرورش این روحیه اغلب با نتایجی سازنده برای مدیران و کارکنان همراه خواهد بود.