ارزیابی و مقایسه کارایی بیمارستان‌های دولتی و خصوصی با رویکرد تحلیل پوشش داده‌ها به منظور بررسی تاثیر مالکیت بر کارایی (مطالعه موردی: بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهر مشهد)

امروزه به دلیل افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان، مقایسه عملکرد و کارائی واحدها دارای اهمیت می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر سنجش کارایی نسبی بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهر مشهد به منظور بررسی تاثیر نوع مالکیت بر کارایی است. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و نحوه جمع‌آوری اطلاعات توصیفی میدانی می‌باشد. در این پژوهش کارایی دوازده بیمارستان دولتی و نه بیمارستان خصوصی محاسبه شده است. بدین منظور از روشbcc ورودی محور اصلاح شده تحلیل پوششی داده‌ها استفاده شده است. عوامل «تعداد پرسنل کادر پزشکی» ، «تعداد پرسنل کادرپرستاری» و «تعداد تخت فعال» به عنوان عوامل نهادهای و عوامل «تخت روز اشتغال کل»، «تعداد اعمال جراحی» و «تعداد مراجعین سرپایی» به عنوان عوامل ستانده‌ای انتخاب شده‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای dea solver و dea frontier استفاده شده است. دوازده بیمارستان در مرز کارایی قرار گرفته، میانگین کارایی فنی 0/75، کارایی تخصیصی 0/849 و کارایی مقیاس 0/757 تعیین شدند. نتایج نشان داد بیمارستان‌های دولتی دارای کارایی بالاتری می‌باشند و بیمارستان‌های خصوصی می‌توانند با الگو گیری از بیمارستان‌های دولتی افزایش کارایی داشته باشند.