رابطه رهبری تحول آفرین و بهره‌وری منابع انسانی با در نظر داشتن نقش واسطه‌ای معنویت در محیط کار

با توجه به اهمیت بهره‌وری منابع انسانی در ورند حرکتی سازمان‌ها در عصر حاضر و از طرف دیگر سستی بیش از پیش پارادایم سنتی و ضرورت توجه به مفاهیمی همچون رهبری تحول آفرین و معنویت در محیط کار در جهت فراهم آوردن زمینه‌های لازم به منظور افزایش بهره‌وری منابع انسانی با رویکردی متفاوت نسبت به قبل (در بستری جدید)، هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با بهره‌وری منابع انسانی با درنظرداشتن نقش واسطه‌ای معنویت در محیط کار می‌باشد براین اساس کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب گردیده و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده تعداد یکصدونودوپنج نفر به عنوان نمونه انتخاب و داده‌های تحقیق از طریق توزیع پرسشنامه استاندارد در بین آنها جمع آوری شد. برای تجزیه تحلیل داده‌های تحقیق از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان داد که بین رهبری تحول آفرین و بهره‌وری منابع انسانی و بین رهبری تحول آفرین و معنویت در محیط کار و بین معنویت در محیط کار و بهره‌وری منابع انسانی رابطه معنادار برقرار می‌باشد. همچنین برای آزمون فرضیه چهارم از نمودار تصمیم گیری بارون و کنی استفاده شده و نتایج بیانگر تایید نقش واسطه گری کامل معنویت در محیط کار در رابطه بین رهبری تحول آفرین و بهره‌وری منابع انسانی می‌باشد.