مطالعه‌ زنانه‌شدن فقر در ایران 1365 تا 1395

امروزه وضعیت زنان در هر کشوری به یکی از مهمترین شاخص های ارزیابی عدالت اجتماعی تبدیل شده است. از سوی دیگر پژوهشهای بین المللی در دهه های اخیر  وضعیت زنان در جهان را با واژه زنانه شدن فقر توصیف می کنند. آمارتیا سن این وضعیت را ناشی از ساختارهای فرهنگی و اجتماعی می بیند که قابلیت های محدود تری را در زنان نسبت به مردان جهت بیرون رفت از وضعیت  فقر ایجاد می کند.این پژوهش با روش تحلیل ثانویه قصد دارد روند زنانه شدن فقر در ایران را در طول سه دهه اخیر مطالعه کند. پژوهش ازچهار شاخص : «شاخص نرخ رشد تعداد زنان شاغل»،« نرخ مشارکت اقتصادی زنان»، «شاخص شکاف جنسیتی» و «سهم زنان سرپرست خانوار»استفاده کرده است. یافته ها نشان می دهد،نرخ رشد تعداد شاغلین زن در بازه سالهای 65-75، معادل 78 درصد بوده اما این نرخ در سالهای 85-95 به 20.7 درصد کاهش یافته است.همچنین نرخ مشارکت اقتصادی از 6.98 درصد در سال 65 به 15.9 در سال 95 افزایش یافته اما این نرخ در مقایسه با کشورهای خاورمیانه نیز از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. در رابطه با شاخص شکاف جنسیتی، در سال 95، سهم مردان از مشاغل مزد و حقوق بگیری 82.7 درصد و سهم زنان تنها 17.3 درصد بوده است. بعلاوه، سهم خانوارهای زن سرپرست رشدی معادل 77.46 درصد در 30 سال گذشته داشته است.

The feminization of poverty in Iran In the last three decades

Today, the status of women in each country has become one of the most important indicators of the evaluation of democracy, social justice and proper development. On the other hand, international studies have described the status of women in the world in the last decade with the term feminization of poverty.The situation is characterized by the prevalence of higher rates of poverty among womenAmarty’s capability approach sees this situation as a result of social and cultural structures that create more limited capabilities for women than men to get out of poverty.This study, with the secondary analysis method, aims to study the trend of feminization of poverty in Iran over the past three decades. The research uses three economic indicators: the employment rate index and women’s economic participation rate, the gender gap index, and the share of female households. Findings show that the low employment rate, the increasing share of women’s households in the country, low female economic participation rates, more women’s access to appropriate job opportunities, and the existence of gender gaps in the country; The experience of experiencing poverty is more than men. And economic recovery indicators such as women’s economic participation rates over the past 30 years have not seen an expected increase.