پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس هوش عاطفی، مهارت های ارتباطی و تعارضات زناشویی زوجین متاهل دانشگاه آزاد همدان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس هوش عاطفی، مهارت های ارتباطی و تعارضات زناشویی انجام و روش پژوهش همبستگی است. جامعه آماری: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد همدان به تعداد 3029 نفر تشکیل داد. نمونه بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (2007) 107 نفر که به لحاظ احتیاط به 111 نفر افزایش و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش چهار مقیاس استاندارد دلزدگی زناشویی پاینز (1996)، هوش عاطفی کوپر(1996)، مهارت های ارتباطی کویین دام (2004) و تعارض زناشویی جونز (1997) بود. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون و همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد مقادیر بتا برای متغیر هوش عاطفی معنی دار است. مقدار بتا در متغیر مهارت های ارتباطی معنا دار نیست. رابطه معکوس و معنا داری بین هوش عاطفی و میزان دلزدگی زناشویی دیده می شود. بین متغیر دلزدگی زناشویی و مهارت های ارتباطی رابطه معنا داری دیده نمی شود. بین متغیر دلزدگی زناشویی و تعارضات زناشویی رابطه مستقیم و معنا داری دیده می شود. بین متغیرهای هوش عاطفی و مهارت های ارتباطی رابطه مستقیم و معنا داری دیده می شود. آزمون معنا داری همبستگی بین متغیرهای هوش عاطفی و تعارضات زناشویی معنا دار نیست. رابطه معنا داری بین متغیرهای مهارت های ارتباطی و تعارضات زناشویی دیده نمی شود.

The prediction marital instability based on marital conflict with moderating role postpartum depression

Introduction: the prediction marital instability based on marital conflict with moderating role postpartum depression. Method: In this descriptivecorrelational study, all the postpartum women referring to health centers in Tehran in year 2018 constituted the research population. From this population, 149 postpartum women were selected through convenience sampling method. In this study, Edinburgh postnatal depression scale of Cox, Holden & Sagovsky (1987), marital instability index of Edwards, Johnson & Booth (1987) and marital conflicts scale of Barati & Sanaee (1994) were used for data collection in this study. Evaluation of the proposed model with path analysis using AMOS16 software was done. The indirect relationships were tested by using bootstrapping procedure in Preacher and Hayes Macro command. Results: The proposed model had an acceptable fitness to the data. Overall, the results showed all the direct paths were found significant. Also this model showed indirect path marital conflict with marital instability, through moderating role postpartum depression. Conclusion: The evaluated model has a good fit and is an important step in identifying the factors that are effective in marital instability. Therefore, the model can be useful for the design and development of marital instability prevention programs.