نقش زنان صوفی در شکل گیری نظریه وحدت وجودی ابن عربی

از محی الدین ابن عربی، به عنوان یک وزنه سنگین در عرفان و تصوف یاد می شود. مطابق مطالعات انجام شده در احوال مردان و زنان صوفی قبل از ابن عربی، حضور بانوان صوفی در سیر تحول روحانی و سلوک او تعیین کننده بوده که ندرتا به آن پرداخته شده است،  بانوانی مانند رابعه عدویه (وفات: 135 تا180ه ق) که آغازگر تصوف عاشقانه بود (حلبی، 248:1376). این مقاله عامل اصلی ومحصول تاثیرگذاری ایشان را در سیر معنوی و فکری شیخ اکبر بیان می کند. در این مقاله به حضور زنان صوفی در کنار ابن عربی و نقش ایشان در شکل گیری دوره مهمی از تاریخ تصوف وعرفان که توسط شیخ اکبر رقم خورده است، پرداخته می شود. حضوری که حاصل آن شهود زن به عنوان برترین جلوه حضور خداوند، شکل گیری تئوری وحدت وجودی عرفانی شیخ اکبر که بیانگر سلوک عاشقانه و وحدت میان عاشق و معشوق است، می باشد. این سلوک توحیدی عرفانی با حضور زن به اوج خود می رسد.