تاثیر کفش ورزشی با زیره نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی‌های عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن

استفاده از مواد جدید فناوری نانو در زیره کفش که بتواند بر نیروهای عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن تاثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیره کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومر بر میانگین نیروی‌های فعال، غیرفعال، ‌پیش روندگی، ‌ترمزی و بارگیری ‌عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیره پلی وینیل کلراید (پی‌وی‌سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره‌های کامپوزیت نانو و پی‌وی‌سی با سرعت 2/0 ? 5/3 متر بر ثانیه روی تخته ‌نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی ‌همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0??). میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، ‌پیش روندگی و بارگیری‌عمودی در کفش کامپوزیت نانو به‌طور معنا داری بیشتر از کفش پی‌وی‌سی بود (05/0??). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، ‌پیش روندگی و بارگیری‌عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی a70 در زیره کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی‌وی‌سی با سختی a65 افزایش معنا دار میانگین نیروی عمودی عکس‌العمل زمین و میانگین نیروی ‌پیش روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به دلیل خاصیت استحکام‌کششی ایجادشده در زیره کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می‌تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری ‌عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب‌های حاصل از دویدن کند.