تاثیر تغییر تکنیک استارت دو سرعت بر سختی اندام تحتانی در دونده های سرعت

در تکنیک های مختلف استارت دامنه حرکتی مفصل و بازوی اهرم عضله تغییر می کند که این عوامل ممکن است در میزان سختی پا و مفاصل تاثیرگذار باشند. هدف این پژوهش بررسی اثر سه تکنیک بلند، متوسط و کوتاه در استارت دو سرعت بر سختی اندام تحتانی بود. 15 مرد ورزشکار عضو تیم دو ومیدانی دانشگاه (میانگین سن3±24 سال، میانگین قد 5/10±170 سانتی متر و میانگین جرم 5/7±75 کیلو گرم) انتخاب شدند. موقعیت مکانی نشانگرها و نیروهای عکس العمل زمین، به ترتیب، با استفاده از دوربین با سرعت تصویربرداری 200 هرتز و صفحه نیروسنج جمع آوری شدند. سختی پا با محاسبه نسبت حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین به تغییرات طول پا در حین اجرای مهارت بر اساس مدل جرم - فنر خطی و سختی مفاصل زانو و مچ پا با محاسبه نسبت گشتاور عضلات به جابه جایی زاویه ای مفصل به دست آمد. نتایج نشان می دهد بین میانگین سختی در هر سه تکنیک تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0p=). میانگین سختی پا در استارت بلند حدود 8/16% از استارت متوسط و 48% از استارت کوتاه بیشتر بود. همچنین سختی مچ پا و زانو در استارت بلند، در مقایسه با استارت متوسط و استارت کوتاه، افزایشی معنی دار داشت. نتیجه گیری کلی این است که تغییر تکنیک استارت دو سرعت از بلند به کوتاه بر سختی اندام تحتانی اثر دارد؛ بنابراین ممکن است سختی پا و مفاصل عوامل تاثیر گذار در رکورد دو سرعت در اثر تغییر تکنیک استارت باشد که باید در طراحی برنامه های تمرینی به آن ها توجه قرار گیرد.