فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی در نوجوانان مبتلا به هموفیلی در ایران 91-1390

فعالیت فیزیکی علاوه بر اثرات عمومی بر سیستم قلبی - عروقی و متابولیک می‌تواند موجب بهبود خاص بیماران هموفیلی، به ویژه در تقویت ماهیچه‌ها شود. تقریباً 50% از نوجوانان مبتلا به بیماری‌های مزمن به طور کامل توصیه‌های مراقبتی را انجام نمی‌دهند؛ از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین وضعیت فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی در میان نوجوانان مبتلا به هموفیلی در ایران است. در این مطالعه توصیفی – تحلیلی فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی 108 نفر از نوجوانان مبتلا به هموفیلی، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بررسی شد. بدین منظور از پرسشنامه محقق ساخته با روش خودگزارشی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با بهره گیری از فراوانی، میانگین و انحراف معیار انجام شد. 4/65% از شرکت کنندگان در این مطالعه در فعالیت‌های فیزیکی مشارکت نداشتند و 5/70%از نوجوانان 5 ساعت یا کمتر را در طول هفته به فعالیت‌های جسمی و ورزشی اختصاص می‌دادند. فقط 1/31% از نوجوانان عقیده داشتند که ورزش انتخابی آنها با سن و وضعیت بیماری آنان کاملاً متناسب است. 1/56% از شرکت کنندگان از خون‌ریزی‌های تهدیدکننده و 4/22% از نوجوانان از ورزش‌هایی که احتمال خون‌ریزی و آسیب در آن ها وجود دارد اطلاعی نداشتند. عملکرد نوجوانان در این مطالعه در بسیاری از حیطه‌های مرتبط با فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی نیز در وضعیت مناسبی قرار نداشت. نیاز به بهبود وضعیت نوجوانان مبتلا به بیماری هموفیلی در بسیاری از حیطه‌های مرتبط با فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی وجود دارد که توجه به برنامه ریزی‌های مدون و منسجم در راستای ارایه آموزش‌های لازم و بهره گیری از موسسات ارایه دهنده خدمات ورزشی وابسته به مراکز هموفیلی می‌تواند مفید باشد.