تاثیر ناهنجاری زانوی پرانتزی بر پایداری داینامیکی در تکلیف پرش- فرود تک‌پا

اختلال در کنترل پوسچر می‌تواند باعث افزایش آسیب طی فعالیت‌های ورزشی شود. ناهنجاری زانوی پرانتزی باعث تغییر محل عبور خط کشش ثقل از مرکز زانو به سمت قسمت داخل می شود و در نتیجه، پایداری پویا را مختل می کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ناهنجاری زانوی پرانتزی بر پایداری پویا در تکلیف پرش-فرود تک‌پاست. 28 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی (سن: 65/1±53/21 سال، وزن :51/7 ±76/66 کیلوگرم، قد: 54/4 ±38/173 سانتی متر) که طبق وضعیت زانوهایشان در دو گروه زانوی پرانتزی (14 نفر) و نرمال (14 نفر) قرار گرفتند، در این مطالعه شرکت کردند. زمان رسیدن به پایداری آزمودنی‌ها در راستای داخلی-خارجی (ml) و قدامی-خلفی (ap) و کلی (rv) با استفاده از صفحه نیرو در حرکت پرش-فرود ارزیابی شد. نتایج تحقیق نشان داد اختلاف معنی‌داری در زمان رسیدن به پایداری بین دو گروه زانوی پرانتزی و زانوی نرمال در راستای قدامی-خلفی وجود ندارد (05/0p > )، اما زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی بیشتر از گروه زانوی نرمال بود که این اختلاف معنی دار بود (05/0p < ). نتایج نشان می‌دهد ناهنجاری زانوی پرانتزی ممکن است نوسان پوسچرال را در راستای داخلی-خارجی و کلی تحت تاثیر قرار دهد. چنین به نظر می‌رسد که افزایش زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی به علت تغییر محل عبور خط کشش ثقل باشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود به منظور جلوگیری از آسیب پرش-فرود در افراد با ناهنجاری زانوی پرانتزی برنامه‌های تمرینی تعادل توصیه شود.