اثر خستگی موضعی بر تعادل ایستا و پویای افراد ورزشکار با و بدون درد کشککی رانی

سندروم درد کشککی - رانی از شایع‌ترین اختلالات زانو است و حدود 25 درصد از کل آسیب‌های زانو را شامل می‌شود. هدف این پژوهش بررسی اثر خستگی موضعی بر تعادل ایستا و پویای افراد ورزشکار با و بدون درد کشککی – رانی است. 15 فرد سالم با میانگین سن 17/1 ± 66/16سال، وزن 093/6 ± 780/66 کیلوگرم، قد 46/5 ± 80/176سانتی‌متر و 15 فرد با درد کشککی - رانی با میانگین سن 83/ 0± 13/17سال، وزن 048/9 ± 500/66 کیلوگرم، قد 02/4 ± 93/174 سانتی‌متر در این پژوهش شرکت داشتند. برای اندازه‌گیری تعادل پویا از آزمون تعادل ستاره‌ای (چهار جهت اصلی) و از آزمون ایستادن روی یک پا برای ارزیابی تعادل ایستا استفاده شد. برای ایجاد خستگی در عضلات چهارسر رانی به‌صورت انقباض ایزومتریک از دستگاه تقویت‌کننده عضلات چهار سر رانی استفاده شد. برای ثبت شدت درد آزمودنی‌ها قبل از خستگی، هنگام اجرای پروتکل خستگی و بعد از خستگی از مقیاس عددی سنجش درد (vas) و برای ثبت امتیاز ارزیابی عملکردی آن‌ها از فرم ارزیابی عملکردی کایالا استفاده شد. نتایج نشان داد بین افراد با درد کشککی - رانی و گروه کنترل در حفظ تعادل ایستا (11/3±98/14 کنترل)، (08/3 ± 19/13 آزمایش) و پویا (64/13 ± 96/364 آزمایش )، (68/21 ± 70/374 کنترل ) تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0 p?)، در حالی که در حفظ تعادل ایستا (56/3± 67/13 کنترل)، (90/3±41/10 آزمایش) و پویا (79/17± 46/359 کنترل)، (41/13 ± 339 آزمایش) در جهت‌های قدامی، داخلی، خلفی، بعد از پروتکل خستگی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0 p? ). در گروه آزمایش نیز قبل و بعد از پروتکل خستگی این تفاوت در تعادل ایستا (قبل از خستگی، 08/ 3 ± 19/13)، (بعد از خستگی، 90/3 ± 41/10) و پویا (قبل از خستگی 64/13 ± 96/364)، (بعد از خستگی 41/13 ± 339) در جهت‌های قدامی و خارجی معنی‌دار بود (05/0 p? ). همراهی سندروم درد کشککی رانی با عوامل دیگری مانند خستگی و تشدید علایم آن بر اثر فعالیت‌ها می‌تواند باعث بروز اختلالات پوسچری در افراد مبتلا به این سندروم شود.