اثر عامل‌های سرعت و سنگینی بار در پدیده هم‌انقباضی عضلات درگیر در جابه‌جایی وزنه با تاکید بر تجربه کار

هدف از این مطالعه، بررسی اثر عامل‌های سرعت و سنگینی باری که توسط کارگر جابه‌جا می‌شود بر عملکرد عضلات تنه بود. 10 نفر از کارگران با تجربه در حمل بار از میان شاغلان شرکت‌های ساختمانی شهر همدان با میانگین سنی 06/2±4/25 سال و قد 19/6±1/173 سانتی‌متر و وزن 99/8± 638/67کیلوگرم که دست‌کم سه سال سابقه کار مداوم در حیطه حمل بار داشتند به‌عنوان گروه تجربی و 10 نفر از افراد بدون سابقه کار با میانگین سنی 41/1±23سال، قد 07/5 ± 6/173سانتی‌متر و وزن 17/7± 85/64 کیلوگرم که هیچ‌گونه سابقه فعالیت ورزشی مرتبط با حمل بار نداشتند به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. با استفاده از دستگاه emg 16 کاناله مدلma300-16 فعالیت الکترومیوگرافی عضلات، راست شکمی، ارکترواسپاینا در ناحیه مهره دوم و سوم کمری و سرینی در حین جابه‌جایی وزنه بین سطح زمین و روی میزی به ارتفاع کمر(ناف) ثبت شد. داده‌ها، با استفاده از آنالیز واریانس (تحلیل عاملی) تجزیه و تحلیل شدند. مقایسه بین گروهی نشان داد در حرکت سریعِ افراد بی‌تجربه، میزان هم‌انقباضی بسیار کمتر از افراد باتجربه بود. در مجموع، در کاری برابر، میزان rms و شدت فعالیت عضلانی در افراد باتجربه کمتر از افراد بی‌تجربه بود. به‌علاوه، میزان هم‌انقباضی در دو گروه متفاوت است. وجود انقباض نسبی زیاد در عضلات شکم موجب استحکام مهره‌های کمری می‌شود؛ در نتیجه از میزان آسیب کمر کاسته می‌شود. تجربه کاری موجب بهبود بهره کاری عضلانی و کاهش فشارهای نامتقارن بر دیسک‌ها و مفاصل ستون مهره‌ای می‌شود. افراد بی‌تجربه در حرکات سریع حین جابه‌جایی وزنه در خطر آسیب‌دیدگی قرار دارند.