بررسی اثر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمری - لگنی - رانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمری- لگنی -رانی در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس بود. 24 بیمار مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس به صورت تصادفی در گروه تجربی و گروه کنترل قرار گرفتند. میزان فعالیت عضلانی با استفاده از الکترومیوگرافی در حین فرود از سکو در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. گروه تجربی تمرینات را سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته انجام دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری مرکب و تی مستقل و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی منجر به کاهش معناداری در میزان فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی از پیش آزمون تا پس آزمون شد (p ≤0.05) اما بین مرحله پس آزمون و پیگری تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد در پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری در فعالیت عضلانی بین دو گروه تجربی وکنترل مشاهده شد (p ≤0.05) در حالیکه هیچ تفاوت معناداری برای متغیرهای ارزیابی شده در پیش آزمون گزارش نشد. همچنین تفاوت معناداری برای گروه کنترل در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد. براساس یافته‌های پژوهش، تمرینات ثبات مرکزی می‌تواند عاملی برای کاهش فعالیت عضلانی حین پایین آمدن از پله در بیماران مبتلا به مولتیپل‌اسکلروزیس باشد. به این ترتیب، متخصصان مربوطه می‌توانند از این تمرینات به عنوان یک مکمل در کنار درمان‌های دارویی برای این بیماران استفاده کنند.

evaluation of the effect and maintenance of core stability exercises on electromyography activity of lumbo-pelvic-hip muscles in patients with multiple sclerosis

the aim of this study was to evaluate the effect and maintenance of core stability exercises on electromyography activity in patients with multiple sclerosis. 24 patients with multiple sclerosis were randomly divided into experimental and control groups. the amount of muscle activity were assessed using electromyography during the descent from the platform in the pre-test, post-test, and follow-up. the experimental group performed the core exercises three times a week for eight weeks. data were analyzed using analysis of variance with repeated and independent t-test and repeated measures anova and bonferroni post hoc test at a significance level of 0.05. the results showed that core stability exercises led to a significant decrease in muscle activity from pre-test to post-test (p ≤0.05) but there was no significant difference between post-test and follow-up. the results also showed that a significant difference was observed in muscle activity between the experimental and control groups in the post-test and follow-up (p ≤0.05), while no significant difference was reported in muscle activity in the pre-test. in addition, no significant difference was observed for the control group in the pre-test, post-test, and follow-up. according to research findings, core stability exercises can be a factor in reducing muscle activity while descending stairs in patients with multiple sclerosis. in this way, relevant specialists can use these exercises as a supplement to drug treatments for these patients.