مقایسه هم انقباضی و اوج انقباض عضلانی عضلات منتخب اندام تحتانی هنگام فرود روی سطوح مختلف در مهارت دفاع روی تور

پرش و فرود یکی از اساسی ترین مهارت های شایع و پرتکرار در والیبال است. سفتی سطح عاملی موثر بر آسیب هاست؛ زیرا تغییر در میزان این پارامتر افزایش نیروهای اعمالی را به همراه دارد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی مدل علی مقایسه ای و کاربردی است. نمونۀ آماری 14 نفر والیبالیست 18 تا 20 سال بودند. از آزمودنی ها خواسته شد حرکت دفاع روی تور را انجام دهند و فعالیت الکتریکی چهار عضله منتخب اندام تحتانی عضلات بایسمپس ،فموریس واستوس لترالیس گاستروکنمیوس تیبیالیس قدامی) با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی بایود هشت کاناله و بر اساس پروتکل seniam روی ثبت شد. برای تاثیر نوع سطح بر متغیرهای پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و برای وجود تفاوت از آزمون تعقیبی بونفرنی استفاده شد. نتایج نشان داد هنگام پرش و فرود روی تاتامی بین سطح چمن و شن اختلاف معناداری وجود ندارد (0/05

comparison of both contraction and peak musclecontraction of selected lower limb muscles whenlanding on different levels in

surface stiffness is a factor affecting the injuries since any change in in the amount of this parameter leads to the increased applied forces. this is a quasi-experimental, causal-comparative, and applied study. the statistical population included 14 volleyball players aged between 18 and 20. the muscles’ electrical activity was recorded by an 8-channel electromyograph based on the seniam protocol (surface electromyography for the non-invasive assessment of muscles) on four selected muscles of the lower limb. mean and standard deviation (sd) were employed for data description, shapiro-wilk test for the assessment of data distribution normality, analysis of variance with repeated measures for the effect of surface type on the research variables, and bonferroni post hoc test was used for the assessment of differences. furthermore, the repeated measurement test’s results revealed no significant difference between groups in terms of the peak muscle activities in vastus lateralis muscle and biceps femoris muscle when jumping and landing on tatami, grass, and sand (p≤0.05); however, the surfaces were significantly different in the tibialis anterior muscle and gastrocnemius muscle (p = 0.00). besides, there was no significant difference between co-contractions in knee and ankle joint (p≤0.05); the difference was that in the knee joint, the highest average co-contraction was seen on the grass and its lowest rate on the sand, while in the ankle joint, the lowest rate was seen on the sand and the highest rate on tatami.