مقایسه سفتی اندام تحتانی و تغییرپذیری آن بین شیوه های مختلف اجرای آزمون هاپینگ

پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ سفتی اندام تحتانی و تغییرپذیری آن بین سه شیوۀ مختلف اجرای آزمون هاپینگ انجام شد.30 دانشجوی پسر فعال و سالم، هاپینگ عمودی به سه شیوۀ دوطرفه، یک‌طرفه روی پای برتر و یک‌طرفه روی پای غیر برتر را با استراتژی کنترلی (فرکانس 2/2 هرتز) برای تعیین متغیرهای سفتی اندام تحتانی اجرا کردند. مقایسه بین شیوه‌های اجرای مختلف از طریق آزمون آنووا با اندازه‌گیری مکرر یک‌راهه انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از این بود که میزان سفتی اندام تحتانی بستگی به شیوۀ اجرای آزمون هاپینگ دارد. همچنین نتایج پژوهش کمتر بودن تغییرپذیری سفتی یک‌طرفه نسبت به دوطرفه را نشان داد که می‌تواند بیانگرساده تر بودن الگوی حرکتی هاپینگ یک‌طرفه نسبت به دوطرفه باشد. بنابراین به نظر می‌رسد بهتر است به‌جای آزمون هاپینگ دوطرفه، از آزمون هاپینگ یک‌طرفه به‌عنوان آزمون استاندارد برای تعیین سفتی اندام تحتانی در افراد سالم استفاده شود.

Comparison of the lower extremity stiffness and its variability between different forms of hopping test

The aim of this study was to compare the lower extremity stiffness and its variability between three different forms of hopping test. 30 young healthy and physically active students performed three different forms of hopping, bilateral, unilateral, on dominant leg and unilateral on nondominant leg with a control strategy (frequency 2.2 Hz) to determine the lower extremity stiffness variables. Different forms of hopping were compared by one way ANOVA repeated measure test. The research findings indicated that lower extremity stiffness depends on the form of hopping test. The results also showed less variability of unilateral stiffness than bilateral stiffness, which may be indicate that unilateral hopping has simpler motion pattern. Therefore, it seems better to use unilateral hopping test as a standard test to determine lower extremity stiffness in healthy subjects rather than bilateral hopping test.