تاثیر سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی با استفاده از مدل ‌های چندسطحی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شاخص های سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی می باشد. این ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع مطالعات ﻛﺎرﺑﺮدی بوده و ﺑﻪ روش ﻣﻴﺪاﻧﻲ انجام شده است. جامعۀ آماری اول آن را کلیۀ سالن‌های ورزشی چند منظوره، استخرها و زمین‌های چمن متعلق به ادارۀ ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی به ﺗﻌﺪاد 99 ﻣﻮرد تشکیل داد و جامعۀ آماری دوم نیز شامل تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می‌ کردند به تعداد 66135 نفر تشکیل دادند. نمونۀ آماری دو جامعه با بهره‌گیری از جدول مورگان به ترتیب برابر با 86 مکان ورزشی و 384 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل‌ تحلیل واریانس یک‌طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار اچ ال ام شش استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که در سطح خرد مربوط به زیرساخت های ورزشی، مولفه های اطلاع رسانی و سرویس دهی، بهداشت و نگه داری، طراحی پارکینگ، زیبایی‌شناختی، ایمنی، نظارت و کنترل، هم جواری و مکان یابی و دسترسی به مجموعه های ورزشی بر مشارکت ورزشی افراد اثرگذار می باشد. در شاخص های فردی نیز در سطح خرد به ترتیب درآمد افراد و سطح تحصیلات، و در سطح کلان، استخرها و سالن های چند منظورۀ ورزشی مهم ترین متغیرها برای مشارکت ورزشی می باشند. به طور کلی و با توجه به یافته های پژوهش مشخص می شود که در سطح کلان با افزایش زیرساخت های ورزشی و در سطح خرد با بهبود سطح تحصیلات و درآمد افراد، مشارکت ورزشی آن ها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.