ارائۀ مدل اثر تفویض اختیار مدیران بر توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی در سازمان‌های ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، ارائۀ مدل اثر تفویض اختیار مدیران بر توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی در سازمان‌های ورزشی بود. این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به روش هم‌بستگی انجام شده است. جامعۀ آماری ‌پژوهش را کلیۀمدیران سازمان‌های ورزشی استان اصفهان به تعداد 450 نفر تشکیل دادند. بر‌اساس فرمول کوهن (2000)، حجم نمونه معادل 207 نفر در نظر گرفته شد که به‌صورت تصادفی طبقه‌ای از بین جامعۀ آماری انتخاب گردید. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های اصول تفویض اختیار موثر جامعۀ صنعتی (1996)، توانمند سازی کارکنان اسپریتزر (1995) و اثربخشی سازمانی هسو (2002) با پایایی (96/0, 84/0, 86/0=α) استفاده شد و روایی صوری و محتوایی پرسش‌نامه مورد‌تایید متخصصان قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌و‌‌تحلیل داده‌ها نیز آمار توصیفی، استنباطی و مدل معادلات ساختاری مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل مسیر ارائۀ الگوی رابطه بین تفویض اختیار با توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی سازمان‌های ورزشی حاکی از مناسب‌بودن مدل است. بر‌اساس مدل رگرسیونی، ارتباط بین تفویض اختیار و مولفه‌های موثر‌بودن، حق انتخاب و تصمیم‌گیری ونیز ارتباط بین توانمند سازی و مولفۀ تصمیم‌گیری معنادار می‌باشد.به‌طور‌کلی، می‌توان عنوان نمود که مدیران ارشد سازمان‌های ورزشی با دادن حق انتخاب‌های به‌جا و فراهم‌سازی شرایط مناسب در فرصت‌های مختلف تصمیم‌گیری می‌توانند احساس موثر‌بودن و اعتماد‌به‌نفس را در کارکنان افزایش دهند.