تحلیل میزان توسعه‌یافتگی شهرهای میزبان گردشگران ورزشی خارجی در کشور بر اساس عوامل جذب با استفاده از روش TAXONOMY

در این پژوهش سعی بر آن بود که به تحلیل و مقایسه میزان توسعه‌یافتگی شهرهای کشور (شهرهایی که میزبان رویدادهای بین‌المللی ورزشی در کشور می‌باشند) بر اساس عوامل جذب گردشگران ورزشی خارجی پرداخته شود که به منظور دست‌یابی به این هدف، پنج شهر تهران، اصفهان، کیش، مشهد و ارومیه به عنوان نمونه مطالعاتی مورد توجه قرار گرفتند. پس از گردآوری عوامل جذب گردشگران ورزشی خارجی از منابع معتبر علمی و مصاحبه با اساتید برجسته، این عوامل در چهار گروه: 1ـ عوامل زیرساختی، 2ـ عوامل فرهنگی و اجتماعی، 3ـ عوامل مدیریتی و سازمانی و 4ـ عوامل جاذبه‌های طبیعی و غیر‌ طبیعی سازماندهی گردیدند و بر اساس آن‌ها، پرسش‌نامه‌ای شامل 19 سوال بر اساس طیف لیکرت طراحی شد و به دو زبان انگلیسی و عربی ترجمه گشت و در اختیار 32 نفر از افراد نمونه در هر‌یک از شهرهای مورد مطالعه (مجموعا 160 نفر) قرار گرفت. داده‌های مستخرج از پرسش‌نامه با استفاده از روش تاکسونومی عددی مورد تحلیل قرار گرفتند که نتیجه نهایی نشان داد که شهر مشهد به لحاظ عوامل مدیریتی و سازمانی، شهر اصفهان به لحاظ جاذبه‌های طبیعی و غیر ‌طبیعی و به لحاظ عوامل زیرساختی و عوامل فرهنگی و اجتماعی و همچنین مجموع عوامل و شهر کیش در وضعیت مناسب‌تری نسبت به سایر شهرهای مورد مطالعه قرار دارند. از دیگر نتایج مهم پژوهش حاضر عدم وجود زیرساخت‌های مناسب ورزشی در تمامی شهرهای مورد مطالعه می‌باشد که حل این مسیله می‌تواند مهم‌ترین گام در توسعه گردشگری ورزشی ایران به شمار آید.