ارتباط یادگیری سازمانی با توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران

هدف انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین یادگیری سازمانی با توانمندسازی روان‌شناختی در کارمندان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران است. جامعه آماری این پژوهش، تمام کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران (182n=) بود که با استفاده از جدول حجم و نمونه مورگان 105 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش دو پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیف (2001) و توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995) با مقیاس هفت ارزشی لیکرت (اصلاً موافق نیستم = 1 تا کاملاً موافقم = 7) بود. اعتبار پرسشنامه‌ها در مطالعات متعدد داخلی و خارجی تایید شده است. با مطالعه آزمایشی روی 40 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان تهران پایایی پرسشنامه‌های یادگیری سازمانی و توانمندسازی روان‌شناختی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 87/0 به دست آمد. به منظور توصیف آماری داده‌ها از شاخص‌های توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون‌های کولموگروف - اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار spssو در سطح معنی داری 05/0?p استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می دهد متغیر یادگیری سازمانی با متغیر توانمندسازی روان‌شناختی (407/0=r) و مولفه‌های احساس استقلال (477/0=r)، احساس موثر بودن (306/0=r) و احساس اعتماد (433/0=r) رابطه مثبت و معنی داری در سطح معنی داری 01/0p? دارد. همچنین، بین یادگیری سازمانی و مولفه‌های احساس شایستگی و احساس معنی داری رابطه معنی داری مشاهده نشد. پیشنهاد می‌شود سازمان‌های ورزشی از جمله ادارات کل ورزش و جوانان استان‌ها برای پرورش کارکنانی توانمند،خلاق، پویا و کارآمد به مسیله یادگیری سازمانی توجه بیشتری داشته باشند.