تحلیل ارتباط پایگاههای قدرت مربیان و رضایت‌مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی

هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط استفاده‌ی مربیان از پایگاه‌های قدرت با رضایت‌مندی ورزشکاران رشته‌های انفرادی و جمعی بود. ابزار تحقیق پرسش‌نامه‌‌های وایتسید (2000) و چلادورای(1998) بود که توسط خبرگان، روایی آنها تایید و ضریب آلفای کرونباخ آنها 728/0=? و 772/0= ?تعیین شد(p < 0.05). جامعه ی آماری تحقیق شامل ورزشکاران و مربیان رشته‌های انفرادی و جمعی فعال در استان آذربایجان‌غربی بود. نمونه‌ها شامل 1456 ورزشکار والیبال و هندبال، 1694 ورزشکار کشتی و تکواندو و 62 مربی بودند که با روش تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون‌های کولموگرف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن، یومن‌ویتنی و z فیشر برای آزمون فرضیه‌ها و نیز تحلیل رگرسیون در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که متغیرهای پاداش و مرجعیت با رضایت‌مندی رابطه‌ی معنی‌داری داشتند (p < 0.05). همچنین ضریب استاندارد رگرسیونی نشان داد که متغیر پاداش به‌لحاظ میزان رابطه با رضایت‌مندی در اولویت اول و مرجعیت و قانون در اولویت‌های بعدی قرار داشتند. در گروه ورزش‌های انفرادی، هیچ‌یک از متغیرهای پیش‌بین با متغیر ملاک رابطه‌ی معنی‌داری نداشتند (p > 0.05). رابطه‌ی متغیر مرجعیت با رضایت‌مندی، قابل ملاحظه اما غیرمعنی‌دار بوده و اولویت اول رابطه با رضایت‌مندی را داشت. در گروه ورزش‌های تیمی، تنها متغیر پاداش با رضایت‌مندی رابطه‌ی معنی‌داری نشان داد و اولویت اول رابطه با رضایت‌مندی را در این گروه داشت. از این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که قدرت تخصص مربیان در راس سایر پایگاه‌های قدرت بوده و در رشته‌های جمعی پاداش و در رشته‌های انفرادی مرجعیت در اولویت است. همچنین در مدل رگرسیونی به‌دست آمده، پاداش و مرجعیت با رضایت‌مندی رابطه‌ی معنی‌داری داشتند.