تلفیق توابع تحلیلی تیسن و اورلی در مکان‌گزینی اماکن ورزشی

هدف از پژوهش حاضر ارایه ایده‌ای جدید در مکان‌گزینی اماکن ورزشی به‌منظور کاربردی‌تر شدن نتایج این‌گونه تحقیقات در محیط واقعی است. پس از ایجاد پایگاه داده فضایی پژوهش که متشکل از داده‌های مربوط به سالن‌های سرپوشیده (به‌عنوان نمونه مطالعاتی)، 11 عنصر و کاربری شهری، وضعیت تراکم جمعیتی دو منطقه جنوبی شهر اصفهان (به‌عنوان محدوده مطالعاتی) و نقشه اتوکد محدوده بود، با انتقال داده‌ها به محیط arc gis 9.3، این پایگاه به‌صورت لایه‌های مجزا آماده بهره‌برداری شد. در گام بعد لایه اورلی حاصل از عوامل موثر در مکان‌گزینی اماکن ورزشی و لایه تیسن که حوزه نفوذ اماکن ورزشی موجود در محدوده را مشخص می‌کرد همپوشانی اشتراکی شدند و نقشه نهایی حاصل شد. از آنجا که محدوده معرفی شده با ارزش زیاد در این پژوهش (940 هکتار معادل %37 از کل محدوده)، مانند بسیاری از پژوهش‌هایی که با هدف مکان گزینی انجام می شوند، اراضی بسیار گسترده‌ای را شامل می‌شد، از روش کمینه کردن تفاوت بیشینه و کمینه انحراف معیار لایه‌های سطحی تیسنی به منظور به حداقل رساندن این اراضی استفاده شد. با استفاده از این روش مشکل اراضی گسترده‌ای که گروه تحقیقاتی پس از تهیه نقشه نهایی و به منظور انتخاب دقیق مکان مورد نظر مجبور به برداشت میدانی از آن‌ها بودند به کمترین میزان رسید و همچنین امکان برنامه ریزی برای ساخت چند مکان ورزشی به صورت متوالی نیز به وجود آمد.