تبیین رابطه بین جامعه پذیری سازمانی با وجدان کاری کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران

هدف این پژوهش عبارت است از تبیین رابطه بین جامعه پذیری سازمانی با وجدان کاری در میان کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و به شیوه میدانی انجام گرفت. برای گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد جامعه پذیری سازمانی بر اساس مدل تایورمینا و وجدان کاری بر اساس مدل بریک و مانت استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان مرد و زن ادرات کل ورزش و جوانان شمال غرب کشور که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند 263 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ در یک مطالعه مقدماتی روی یک نمونه 40 نفری، پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی 93/0 =? و وجدان کاری 96/0=? به دست آمد. داده های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده از ضریب تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل رگرسیون چند گانه تحلیل شدند. نتایج گویای آن است که: 1- بین جامعه پذیری سازمانی و مولفه های آن (دریافت آموزش، تفاهم، حمایت کارکنان و چشم انداز از آینده سازمان) با وجدان کاری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.2- مولفه های تفاهم و چشم انداز از آینده سازمان می توانند به طور مثبت و معنی دار ابعاد وجدان کاری (موفقیت مداری و قابلیت اتکا) را پیش بینی کنند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که جامعه پذیری سازمانی در افزایش وجدان کاری کارکنان نقش موثری داشته باشد.