ارایه چارچوب نظری و طراحی الگو برای توسعه ورزش همگانی در ایران

هدف از تحقیق حاضر نگاه آسیب‌شناسانه به وضعیت ورزش همگانی در ایران و ارایه مدل است. جامعه آماری این پژوهش را مدیران فدراسیون ورزش همگانی، اعضای شورای راهبردی فدراسیون، انجمن‌های ورزشی تحت پوشش فدراسیون و هییت‌های ورزش همگانی استان‌ها تشکیل می‌دهند. به منظور بهره‌برداری مناسب از دیدگاه‌های کارشناسی صاحب‌نظران و دست‌اندرکاران پرسشنامه‌ای در قالب مفاد تهیه شده برنامه راهبردی برای جامعه هدف، مدیران فدراسیون‌ها و انجمن‌های ورزشی، هییت‌های ورزشی استان و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ارسال شد. مقیاس پرسشنامه در طیف پنج سطحی لیکرت (کاملاً موافقم، موافقم، نظری ندارم، مخالفم و کاملاً مخالفم) طراحی شد. پس از بررسی و تجزیه و تحلیل نتایج و طبق نگاه و رویکرد آسیب شناسانه، نقاط ضعف، قوت، فرصت‌ها و تهدیدهای ورزش همگانی شناسایی شد. پس از آن به تناسب نقش فرآیندهای ورزش همگانی با سایر ورزش‌ها و ارتباط آن با مولفه‌های پشتیبانی، مدیریت و کنترل فرآیند و فرهنگ و ارزش‌های دینی، الگوی توسعه ورزش همگانی ایران با ساختار علمی مدیریت ورزشی، ساختار فرآیندی و ارتباط با سایر ورزش‌ها و حلقه‌های مدیریت کلان برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی کلان و سطوح پشتیبانی و اجرایی آن ارایه شده است.