منابع قدرت مربیان و ارتباط آن با انسجام گروهی دانش‌آموزان ورزشکار ایرانی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین منابع قدرت مربیان و ارتباط آن با انسجام گروهی شرکت کنندگان در اولین المپیاد دانش‌آموزی سراسر کشور بود. جامعه آماری مطالعه (1264n=) کلیه ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات گروهی (فوتسال، والیبال، فوتبال، هندبال و بسکتبال) اولین المپیاد دانش آموزی سراسر کشور، در تابستان 1389، بود؛ که در استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اراک و یزد برگزار شد. نمونه آماری (348n=) با استفاده از جدول مورگان تعیین و به روش خوشه‌ای و تصادفی طبقه‌ای (تیم‌های مختلف ورزشی) انتخاب شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های منابع قدرت سوسمان و دیپ (1989) و پرسشنامه محیط گروهی geq (1985) استفاده شد. روایی صوری و محتوی پرسشنامه‌های فوق، توسط 6 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و روانشناسی ورزشی مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس اصلاحات درخواستی، بازبینی شد. همچنین پایایی پرسشنامه محیط گروهی و منابع قدرت، با استفاده از یک مطالعه راهنما به ترتیب برابر 78/0=? و 72/0=? بدست آمد. یافته‌ها نشان داد مربیان از منبع قدرت تخصص بیشترین و از منبع قدرت اجبار کمترین استفاده را داشته‌اند. همچنین بین منبع قدرت تخصص و مرجعیت با انسجام تکلیف و انسجام گروهی ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد (05/0p?). بین منبع قدرت پاداش و انسجام تکلیف، ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد (05/0p?). از نتایج دیگر پژوهش حاضر این بود که بین منابع پنج گانه قدرت با انسجام اجتماعی رابطه معناداری وجود نداشت (05/0p?). با عنایت به یافته‌های مطالعه حاضر در خصوص نقش پررنگ قدرت تخصص در تیم‌های ورزش دانش‌آموزی، می‌توان از این موضوع در انتخاب مربیان شایسته بهره جست. بنابراین متخصص و فنی بودن مربیان، می‌تواند به عنوان اولین متغیر برای انتخاب مربیان مورد توجه قرار گیرد.