مقایسه تحلیل‌‌‌‌‌‌رفتگی داوران فوتبال بر اساس درجات و پست‌‌های آنان

قضاوت یک حرفه پرچالش، مهیج و ارزشمند است. از طرف دیگر داوران در معرض سرخوردگی، بدرفتاری و بی‌حرمتی قرار دارند. لذا تعجبی ندارد که بعضی از داوران دچار تحلیل‌رفتگی شوند. هدف از این پژوهش مقایسه تحلیل‌رفتگی داوران فوتبال بر اساس درجات و سمت‌های داوری است. این مطالعه از نوع توصیفی‌تحلیلی به شکل میدانی انجام گرفته ‌است. جامعه آماری این تحقیق را 140 نفر از داوران درجه یک و دو و سه ملی و بین‌المللی فوتبال کشور تشکیل می‌دهند. پرسشنامه دموگرافیک و تحلیل‌رفتگی مسلش‌ جهت جمع‌آوری داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت و داده‌ها توسط آزمون‌های آماری و نرم افزار spss ارزیابی شد. روایی پرسشنامه تحلیل‌رفتگی مسلش توسط اساتید و متخصصین مدیریت‌ ورزشی مورد تایید قرارگرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87/0= ? بدست آمد. از آزمون‌های کلوموگروف اسمیرنوف، تی‌مستقل، آنوا، کروسکال‌والیس، پست‌هاک تست، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن جهت پاسخگویی به فرضیه‌های پژوهش استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاکی ‌از آن است که بین خستگیِ ‌عاطفی داوران فوتبال و درجه ‌داوری اختلاف‌ معناداری وجود دارد. (05/0p < ،69/18?2=) و داوران درجه دو میانگین خستگی‌ عاطفی بیشتری دارند. همچنین بین میانگین مسخ شخصیت و درجه ‌داوری اختلاف معناداری مشاهده ‌شد (01/0p < ، 04/36?2=). داوران درجه یک بیشترین میانگین مسخ شخصیت را داشتند. با توجه به یافته‌های تحقیق بین تحلیل‌رفتگی داوران و درجه داوری آنان اختلاف معناداری مشاهده شد (58/15m=،58/15f=)؛ اما بین تحلیل‌رفتگی داوران و پست‌ داوری اختلاف معنادار نبود ( 001/0p < ). فراهم کردن آموزش مناسب و منابع مورد نیاز، حمایت‌های همه‌جانبه از داوران و اصلاح درک عمومی از قشر داوران در سطح جامعه از اقداماتی است که مسیولین ذیربط باید در جهت جلوگیری از این پدیده به عمل آورند.