بررسی چالش‌های ورزش همگانی در ایران

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش‌های داخلی (درون سازمانی) و چالش‌های بیرونی (محیطی) ورزش همگانی کشور است. جامعه آماری پژوهش را مدیران سازمان تربیت بدنی، مدیران و متخصصان فدراسیون ورزش‌های همگانی و اعضای هییت علمی مدیریت ورزش دانشگاه‌های تهران تشکیل می‌دادند که در مجموع، 73 نفر بودند. روش پژوهش توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی بود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که به صورت مقطعی و در سال 1388 در میان جامعه آماری توزیع شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات استادان و متخصصان استفاده و نظرات آنها در پرسشنامه اعمال شد. همچنین 18 پرسشنامه به صورت مقدماتی در میان جامعه آماری توزیع و پس از جمع آوری، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 91% گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون‌های فریدمن، کولموگروف-اسمیرنف و آزمون یومان ویتنی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین چالش‌های ورزش همگانی در دو بُعد درونی و بیرونی تفاوت معنی‎داری وجود دارد که این چالش‌ها به ترتیب الویت بیان شدند. در نهایت، بین نظرات اعضای هییت علمی و مدیران ورزشی در استراتژی‌های مطرح شده تفاوت معنی-داری مشاهده نشد. استراتژی‌های ورزش همگانی برای مقابله با این چالش‌ها باید به گونه‌ای تدوین شود که بتواند با استفاده مناسب از قوت‌ها و فرصت‌های موجود مانند حمایت‌های قانونی و دینی، وجود متخصصان و کارشناسان و تعدد رسانه‌های ورزشی بتوانند از ضعف‌های سازمان بکاهند و در جهت برخورد با تهدیدات محیطی پیش رو عمل کنند.